Verbum

увалі́ць

1. hinéinwerfen* vt, hinéinschleppen vt;

2. (усыпаць, укласці ў вялікай колькасці) verschléudern vt, vertún* vt;

3. (увайсці натоўпам) heréinplatzen vi (s);

4. разм. (даць прачуханку каму-н.) j-m den Kopf wáschen*; verdréschen* vt (адлупцаваць каго-н.)

уляпі́ць разм.

1. (hinéin)kleben vt;

2. разм. (выцяць каго-н., моцна ўдарыць) j-m eins überhauen, j-m ein paar Híebe versétzen;

уляпі́ць каму-н. апляву́ху j-m éine Óhrfeige gében*;

уляпі́ць вымо́ву éinen stréngen Verwéis ertéilen

выганя́ць

1. (прагнаць) hináusjagen vt; hináuswerfen* vt; (статак) hináustreiben* vt;

выганя́ць каго-н з памяшка́ння разм. j-n ráuswerfen* [ráusschmeißen*];

2. тэх. (здабыць перагонам) destillíeren vt; brénnen* vt;

выганя́ць спірт Bránntwein brénnen*;

◊

выганя́ць злых ду́хаў böse Géister exorzíeren

выжыва́ць, вы́жыць

1. (застацца жывым) am Lében bléiben*;

2. разм. (выгнаць адкуль-н.) vertréiben* vt; heráusdrängen vt (выцясняць); sich (D) j-n vom Hálse scháffen (адвязацца ад каго-н.);

◊

выжыва́ць з ро́зуму разм. den Verstánd verlíeren*; schwáchsinnig wérden

падпарадкава́нне н.

1. (дзеянне) Unterwérfung f -, -en, Únterordnung f -, -en; юрыд. Unterstéllung f -, -en;

2. (стан) Unterstéllung f;

службо́вае падпарадкава́нне díenstliche Unterstéllung;

быць у падпарадкава́нні úntergeordnet sein (у каго-н. D);

3. грам. Únterordnung f -, Hypotáxe f -, -n

піха́ць

1. stóßen* vt; drängen vt; schúbsen vt (разм.);

піха́ць каго-н. ánstoßen vt; éinen Stoß versétzen [geben*] (D);

2. (рухаць наперад) vórwärts stóßen*; vor sich hérstoßen*; schíeben* vt; перан. fördern vt;

3. (стымуляваць) ánspornen vt; áufstacheln vt

цярпе́нне н. Gedúld f -, Lángmut f -;

вы́весці каго-н. з цярпе́ння j-n aus der Fássung bríngen*;

стра́ціць цярпе́нне die Gedúld verlíeren*; aus der Haut fáhren* (разм.);

ён стра́ціў цярпе́нне séine Gedúld [sein Gedúldsfaden] ist geríssen;

набра́цца цярпе́ння Gedúld áufbringen*

апанава́ць

1. (ахапіць, авалодаць) ergréifen* vt, überkómmen* vt, befállen* vt, pácken vt, (er)fássen vt;

страх апанава́ў мяне́ Angst befíel [páckte, überkám] mich;

2. (напасці, акружыць зусіх бакоў) überfállen* vt; hérfallen* vi (s) (на каго-н., што-н. über A)

адно́сіны мн. (на падставе зносін) Bezíehungen pl, Verhältnisse pl;

дыпламаты́чныя адно́сіны diplomátische Bezíehungen;

сяме́йныя адно́сіны Bezíehungen ínnerhalb der Famíli¦e [zwíschen den Famíli¦enmitgliedern];

быць у до́брых адно́сінах да каго-н. mit j-m auf gútem Fuß stéhen*; mit j-m gut stéhen*

дуры́ць

1. (дурманіць) betäuben vt die Sínne benébeln;

2. (рабіць глупства) dúmme Stréiche máchen, Dúmmheiten máchen [begéhen*];

3. (падманваць) betrügen* vt; hintergéhen* vt (уводзіцьу зман); j-n hínters Licht führen, j-n übers Ohr háuen* (надурыць каго-н.)