Verbum

вя́ласць ж. Schláffheit f -, Wélkheit f - (у цягліцах і г. д.); Trägheit f -, Lässigkeit f - (пра чалавека)

гнілу́шка ж., гніля́к м.

1. (кавалак дрэва) fáules Stück Holz;

2. разм. перан. (пра чалавека) schwächlicher [kränklicher] Mensch

даўжэ́йшы (выш. ст. ад до́ўгі);

1. (адлегласць) am längsten; sehr áusgedehnt;

2. (пра час) am läng sten

дачы́сціць zu Énde [fértig] réinigen, pútzen vt; zu Énde schälen, (áb)péllen vt (пра бульбу і г. д.)

прэ́сны

1. úngesalzen; úngewürzt; úngesäuert (пра хлеб);

прэ́сная вада́ Süßwasser n -s;

2. перан. fáde, schal, platt

калаці́цца

1. (хістацца, трэсціся) zíttern vi, sich schütteln;

2. (моцна біцца – пра сэрца) póchen vi, stark klópfen

калю́чы

1. stáchelig; dórnig (пра расліны);

калю́чы дрот Stácheldraht m -(e)s, -drähte;

2. перан. scharf, bíssig

касала́пы

1. klúmpfüßig;

2. mit nach ínnen gekéhrten Füßen géhend (пра мядзведзя);

3. разм. tólpatschig, úngeschickt, plump

красава́ць

1. (цвісці – пра расліны) gedéihen* vi (s), blühen vi;

2. (вылучацца сваёй прыгажосцю) schön ánzusehen sein

куса́ць béißen* vt; stéchen* vt (пра насякомых);

◊

куса́ць сабе́ ло́кці étwas nicht Wíedergutzumachendes beréuen; etw. bítter beréuen