адня́ць

1. (wég)nehmen* vt, (áb)néhmen* vt; entréißen* vt (у каго-н. D);

2. (ампутаваць) amputíeren vt, ábnehmen* vt;

3. матэм. ábziehen* vt; subtrahíeren vt;

4. (спыні́ць кармленне малаком маці) (von der Múttermilch) entwöhnen; ábstillen vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

душы́ць​I

1. würgen vt; den Átem nehmen* (каго-н. D); erstícken vi (перашкаджаць дыханню);

яго́ душы́ла злосць er kéuchte vor Wut;

2. перан. unterdrücken vt, bedrücken vt; drósseln vt;

3. (мяць) zerquétschen vt; zerdrücken vt (ягады)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

збаўля́ць

1. (ратаваць) rétten vt; erlösen vt, befréien vt (вызваліць);

2. разм. (не турбаваць) verschónen vt;

збаўля́ць каго-н ад чаго-н. j-m etw. erspáren;

зба́ўце мяне́ ад ва́шых заўва́г verschónen Sie mich mit Íhren Bemérkungen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

зве́рху

1. прысл. (на пытанне «aдкyль?») von óben (heráb);

2. прыназ. (над чым-н.) óberhalb (G), über (D, A);

◊

глядзе́ць на каго-н. зве́рху ўні́з j-n von óben heráb ánsehen* [behándeln]; sich j-m gegenüber heráblassend verhálten*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

pflégen

1.

vt дагляда́ць (каго-н.), клапаці́цца (пра каго-н.)

Rat ~ — ра́іцца

Fréundschaft mit j-m ~ — сябрава́ць з кім-н.

der Rúhe ~ — адпачыва́ць

2.

vi (+ inf з zu) мець звы́чай (рабіць што-н.)

um díese Zeit pflegt er noch zu schláfen — у гэ́ты час ён звыча́йна яшчэ́ спіць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

verléihen

* vt (D)

1) пазыча́ць, дава́ць у доўг [напрака́т]

sein Ohr j-m ~ — вы́слухаць каго́-н.

2) надава́ць (бляск, сілу і г.д. чаму-н.)

éinem Gedánken Áusdruck ~ — вы́казаць ду́мку

3) узнагаро́джваць (ордэнам каго-н.), прысво́йваць (званне каму-н.); прысуджа́ць (прэмію каму-н.)

ihm wúrde ein Órden verlíehen — яго́ ўзнагаро́дзілі о́рдэнам

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

beiséite

adv убо́к; убаку́

~ légen [tun*] — адкла́дваць (убо́к)

~ stéllen [rücken] — адстаўля́ць [адсо́ўваць]

etw. ~ lássen* — 1) прапуска́ць, апуска́ць што-н. (напр., пры чытанні); 2) не звярта́ць ува́гі; забыва́ць, забыва́цца

etw. ~ légen — 1) адкла́дваць (грошы, кнігу для каго-н.); 2) адкла́дваць рабо́ту [пра́цу] (над чым-н.)

j-n ~ scháffen — звальня́ць, зніма́ць каго́-н.

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

áusgeben

*

1.

vt

1) выдава́ць

2) расхо́даваць, выдатко́ўваць

3) аддава́ць (загад); выстаўля́ць (лозунгі)

4) (für j-n) выдава́ць (за, у якасці каго-н.)

er gab ihn für séinen Brúder aus — ён вы́даў яго́ за свайго́ бра́та

2.

(sich)

1.

(für A) выдава́ць сябе́ (за каго-н.)

2) патра́ціцца, выдаткава́цца

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

адбіва́ць

1. (адкалоць) ábschlagen* vt, ábbrechen* vt;

2. (удар) ábwehren vt, paríeren vt, ábweisen* vt; zurückschlagen* vt (мяч);

адбіва́ць ата́ку den Ángriff ábschlagen* [zurückschlagen*, ábwehren, ábweisen*];

3. разм. (адабраць сілай) entréißen* vt, wégnehmen* vt, ábnehmen* vt;

4. фіз. wíderspiegeln vt; reflektíeren vt (святло, цяпло, промні, гук);

5. разм. (адхіліць каго-н., ад чаго-н.) ábspenstig máchen, wégschnappen vt (D);

адбіва́ць у каго-н. пакупніко́ў j-m die Käufer wéglocken;

адбіва́ць жаніха́ den Bräutigam ábspenstig máchen;

адбіва́ць ахво́ту die Lust nehmen* [vertréiben*]

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

ты́чыцца (мець адносіны да каго-н., чаго-н.) (án)betréffen* vt, ángehen* vt; sich hándeln (um A);

гэ́та мяне́ не ты́чыцца das geht mich nichts an, damít habe ich nichts zu tun;

гэ́та ты́чыцца цябе́ das betrífft dich

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)