ухілі́цца, ухіля́цца
1. (у бок) ábweichen* vi (s), ábschwenken vi (s) (ад чаго-н von D); áusweichen* vi (s) (D);
2. (ад тэмы і г. д.) ábschweifen vi (s) (von D);
ухілі́цца ад пыта́ння éiner Fráge áusweichen*;
ухілі́цца ад тэ́мы vom Théma ábkommen* vi (s);
не ухілі́цца ад размо́вы bei der Sáche bléiben*;
3. (ад абавязкаў і г. д.) sich entzíehen* (D), umgéhen* vt; sich drücken (von D) (разм); sich enthálten* (G) (устрымацца)
 Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)  
любі́ць
1. líeben vt, líeb háben;
◊ хто каго́ лю́біць, той таго́ чу́біць ́≅ die sich bei Táge zánken, lécken sich bei Nacht;
2. (мець схільнасць да каго-н, чаго-н) gern háben, mögen* vt;
я не люблю́ яго́ ich mag ihn nicht;
я не люблю́ гэ́тай стра́вы ich mag díeses Éssen [Gerícht] nicht;
я люблю́ чыта́ць ich lése gern;
я люблю́ я́блыкі ich mag gern Äpfel;
я люблю́, калі … ich hábe es gern [ich mag es, es gefällt mir], wenn…
 Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)  
заліча́ць, залі́чваць, залічы́ць
1. (y склад чаго-н) (in die Lísten) éintragen* vt; ánstellen vt, éinstellen vt, áufnehmen* vt (прыняць);
заліча́ць у штат fest ánstellen [éinstellen];
заліча́ць сакратаро́м als Sekretär éinstellen;
заліча́ць у запа́с вайск in die Resérve [-və] áufnehmen*;
2. (занесці на рахунак) ánrechnen vt;
заліча́ць у кошт до́ўгу als Téilzahlung ánrechnen;
3. (палічыць засвоеным) als erfüllt betráchten, als bestánden ánrechnen;
гэ́та табе́ залі́чыцца das kommt auf dein Kónto, das wird déinem Kónto gútgeschrieben
 Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)  
сце́рці
1. ábwischen vt;
сце́рці пыл з чаго-н (den) Staub von etw. (D) (áb)wíschen, etw. ábstauben;
сце́рці з до́шкі die Táfel ábwischen;
2. (гумкай напісанае) áusradieren vt, wégradieren vt;
3. (расцерці) zerréiben* vt; réiben* vt;
сце́рці ў парашо́к zu Púlver zerréiben*, pulverisíeren [-və-] vt;
4. (нагу і г. д) sich (D) wund réiben*;
5. löschen vt;
сце́рці магнітафо́нны за́піс éine Tónbandaufnahme [Áufnahme] löschen;
сце́рці з тва́ру зямлі́ vertílgen vt, áusrotten vt; vom Erdboden hinwégfegen
 Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)  
umlegen
I úmlegen
vt
1) перакла́дваць; чыг. пераво́дзіць (стрэлку)
2) пераво́дзіць (у другое месца)
3) апрана́ць, накіда́ць (паліто)
4) разм. забі́ць, застрэ́ліць
5) перано́сіць (тэрмін)
6) пераво́дзіць (тэлефонную размову на іншы апарат)
II umlégen
vt (mit D) абкла́дваць (што-н. чым-н.); кла́сці (вакол чаго-н. што-н.)
 Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)  
bítten
*
1.
vt (um A) прасі́ць (чаго-н. у каго-н.)
ums Wort ~ — прасі́ць сло́ва
um die Hand ~ — прасі́ць рукі́ (рабіць прапанову)
um den Námen ~ — пыта́ць імя́
~ steht frei — прасі́ць ніко́му не забаранцецца
2) запраша́ць
zu Tisch ~ — запраша́ць да стала́
darf ich ~! — прашу́ вас!
bítte (schön, sehr)! — калі́ ла́ска!
 Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)  
Streich
m -(e)s, -e
1) уда́р
j-m éinen ~ versétzen — нане́сці ўдар каму́-н.
zu éinem ~ áusholen — размахну́цца (для ўдару)
2) вы́хадка, штука́рствы, дураслі́васць
j-m éinen ~ spíelen — (па)жартава́ць з каго́-н.
Sie máchen ja schöne ~e! — няма́ чаго́ каза́ць, Вы до́бра сябе́ паво́дзіце!
ein lóser ~ — сваво́льства
 Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)  
kämpfen
vi (für, um A) змага́цца, ваява́ць, бі́цца (за што-н.); (gegen A) змага́цца (супраць каго-н., чаго-н.)
mit óffenem Visíer ~ — змага́цца з адкры́тым забра́лам
für [um] den Fríeden ~ — змага́цца за мір
auf Lében und Tod ~ — змага́цца [бі́цца] не на жыццё, а на смерць
mit dem Láchen ~ — ледзь стры́мліваць смех
 Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)  
Gefühl
n -(е)s, -e
1) пачуццё, чуццё, адчува́нне (für A – чаго-н.); эмо́цыя
dúnkles ~ — невыра́знае [цьмя́нае] пачуццё
ein féines ~ háben — то́нка адчува́ць
j-s ~ verlétzen — абра́зіць каго́-н.
das ~ für Recht háben — мець пачуццё справядлі́васці
er ist ganz ~ — ён на́дта чуллі́вы
2) пачуццё [адчува́нне] до́тыку
nach ~ erkénnen* — пазна́ць наво́бмацак
 Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)  
klében
1.
vt кле́іць; нале́пваць
2.
vi (an D) прыліпа́ць (да чаго-н.)
der Leim klebt gut — клей трыма́е до́бра
an díeser Árbeit klebt viel Schweiß — над гэ́тай рабо́тай прыйшло́ся папаце́ць
an séinem Pósten klében — трыма́цца за сваё ме́сца
j-m éine Óhrfeige ~ — груб. даць апляву́ху [по́ўху] каму́-н.
 Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)