Verbum

убо́к прысл. beiséite, zur Séite;

адве́сці каго-н. убо́к (для размовы) j-n beiséite néhmen*;

адкла́сці што-н. убо́к etw. (A) beiséite légen;

кі́нуцца ўбо́к sich zur Séite wérfen*;

звярну́ць убо́к (séitlich) ábbiegen* vi (s)

укра́са ж. рэдк.

1. (прадмет упрыгожвання) Schmuck m -(e)s, -e, Schmúckwerk n -(e)s, -e, Verzíerung f -, -en; Zíerde f -, -n (тс. перан.);

2. (гордасць каго-н., чаго-н.) Schönheit f -, -en, Pracht f -

уладкава́ць, уладко́ўваць

1. (наладзіць як след што-н.) in Órdnung bríngen*, órdnen vt, régeln vt;

уладкава́ць свае́ спра́вы seíne Ángelegenheiten órdnen [régeln];

2. (каго-н.) únterbringen* vt, versórgen vt; j-m éine Stélle verscháffen (на службу)

уліва́ць, улі́ць

1. éingießen* vt; перан. éinflößen vt;

◊

уліва́ць у каго-н. бадзёрасць j-m Mut éinflößen;

2. (дадаць) zúführen vt; éingliedern vt (далучыць, уключыць);

уліва́ць но́выя ка́дры ў прамысло́васць der Industríe néue Káder zúführen

марко́та ж.

1. Schwérmut f -; Melancholíe [-ko-] f -; Beklémmung f -;

мяне́ му́чыць марко́та mir ist schwer ums Herz; ich bin bedrückt [níedergeschlagen];

2. (сум, смутак) Láng(e)weile f -;

наве́сці марко́ту на каго-н. j-n lángweilen

прыблі́зіць разм.

1. näher bríngen*, näher rücken, (án)nähern vt (да каго-н., чаго-н.);

2. (паскорыць) beschléunigen vt;

3. (прыцягнуць) heránziehen* vt, für sich gewínnen*;

прыблі́зіць да сябе́ in séinen Kreis zíehen*; heránziehen* vt

ке́ліх м. Wéinglas n -es, -gläser; Séktglas n, Kélchglas n (для шампанскага); Römer m -s, - (з каляровага шкла);

◊

падыма́ць ке́ліх (за каго-н.) das Glas auf j-s Wohl erhében*; auf j-s Wohl trínken*

све́дка м. Zéuge m -n, -n, Áugenzeuge m -n, -n; (пра жанчыну) Zéugin f -, -nen;

све́дка абвінава́чвання юрыд. Belástungszeuge m;

све́дка абаро́ны юрыд. Entlástungszeuge m;

клі́каць каго-н. у све́дкі j-n zum Zéugen ánrufen*

суправаджа́ць

1. begléiten vt, geléiten vt; Gefólgschaft léisten (каго-н. D); eskortíeren vt (эскартаваць); fólgen vi (s) (D) (следаваць);

2. (што-н., чым-н.) verséhen* vt (mit D);

суправаджа́ць заўва́гамі mit Bemérkungen verséhen*; kómmentíeren vt

ахвя́ра ж. Ópfer n -s, -;

прыне́сці ў ахвя́ру ópfern vt; zum Ópfer bríngen*;

зрабі́цца ахвя́рай zum Ópfer fállen* (каго-н., чаго-н. D);

зрабі́цца ахвя́рай няшча́снага вы́падку verúnglücken vi (s); éinem Únfall zum Ópfer fállen*