Verbum

прычы́на ж. Úrsache f -, -n; Grund m -es, Gründe (аснова); Ánlass m -es, -lässe, Veránlassung f -, -en (падстава); Motív n -(e)s, -e, Bewéggrund m (матыў);

прычы́ны вайны́ die Kríegsursachen pl;

ува́жлівая прычы́на ein stíchhaltiger [tríftiger] Grund;

без ува́жнай прычы́ны ein únentschuldigtes Féhlen;

з незразуме́лай прычы́ны aus únerfindlichen Gründen;

паслужы́ць прычы́най der Grund sein (чаго-н., für A)

развя́зка ж.

1. (дзеянне) Áufknoten n -s, Lösen n -s;

2. (канец, завяршэнне чаго-н.) Lösung f -, -en, Entschéidung f -, -en; Schluss m -es, Schlüsse (рамана, драмы і г. д.);

спра́ва ідзе́ да развя́зкі die Sáche geht der Lösung entgégen;

3. (транспартная) Áusfädelung f -, Entfléchtung f -;

развя́зка на ро́зных узро́ўнях kréuzungsfreier Verkéhr, niveaufreie [-´vo:-] Kreúzung;

развя́зка ву́лічнага ру́ху Verkéhrsaufteilung f -

ліцэ́нзія ж. эк. Lizénz f -, -en; Genéhmigung f -, -en, Bewílligung;

дагаво́рная ліцэ́нзія vereinbárte Lizénz; Vertrágslizenz f;

ліцэ́нзія на ўвоз Éinfuhrlizenz f, Impórtlizenz f;

ліцэ́нзія на вытво́рчасць чаго-н. Lizénz für die Hérstellung (G);

ліцэ́нзія на эксплуата́цыю Áusnutzungslizenz f;

анулява́ць ліцэ́нзію Lizénz annullíeren;

выдава́ць ліцэ́нзію Lizénz áusstellen;

адкліка́ць ліцэ́нзію Lizénz entzíehen*;

вырабля́ць па ліцэ́нзіі in Lizénz hérstellen

пачуццё н.

1. (адчуванне) Gefühl n -(e)s; (свядомасць) Sinn m -(e)s;

о́рганы пачуццяў біял. Sínnesorgane pl;

пачуццё сма́ку Geschmáckssinn m;

падма́н пачуццяў псіхал. Sínnestäuschung f;

2. (чаго-н.) Gefühl n -(e)s, -e; Empfindung f -, -en;

пачуццё ўла́снага го́нару Sélbstbewusstsein n -s;

пачуццё сму́тку Mítleid n -(e)s, Mítgefühl n;

пачуццё гу́мару Sinn für Humór

спагна́нне н. юрыд.

1. (пакаранне) Stráfe f -, -n;

дысцыпліна́рнае спагна́нне Disziplinárstrafe f -;

адміністрацы́йнае спагна́нне Órdnungsstrafe f -;

накла́сці спагна́нне на каго-н. gégen j-n (A) éine Stráfe verhängen (за што-н. wégen G);

адмяні́ць спагна́нне éine Stráfe áufheben*;

зняць спагна́нне éine Stráfe löschen;

2. (прымусовае сыскванне) Éintreibung f -, -en, Zwángs¦eintreibung f -, -en (чаго-н. von D)

спажыва́нне н. эк. Konsúm m -s; Verbráuch m -(e)s (чаго-н. an D.);

тава́ры шыро́кага спажыва́ння Gebráuchsartikel pl; Mássenbedarfsartikel pl, Gebráuchsgegenstände pl;

рэ́чы асабі́стага спажыва́ння Gégenstände des persönlichen Gebráuchs [Bedárfs];

спажыва́нне на душу́ насе́льніцтва Pro-Kópf-Verbráuch m;

грама́дскае спажыва́нне geséllschaftliche Konsumtión;

спажыва́нне праду́ктаў харчава́ння Spéisenverbrauch;

спажыва́нне электраэне́ргіі Strómverbrauch m;

спажыва́нне звыш но́рмы Überkonsum m;

рэгулява́ць спажыва́нне bedárfslenkend wírken

супрацьле́гласць ж.

1. філас., тс. перан. Gégensatz m -es, -sätze;

у супрацьле́гласць каму-н., чаму-н. im Gégensatz zu (D);

супрацьле́гласць інтарэ́саў Interéssengegensatz m;

2. (каго-н., чаго-н.) Gégenteil n -(e)s, -e; Gégensatz m, Gégensätzlichkeit f -;

ператвары́ць у сваю́ супрацьле́гласць ins Gégenteil úmschlagen*;

яна́ яго́ная поўная супрацьле́гласць sie ist das genáue Gégenteil von ihm

цяжа́р м.

1. (вага чаго-н.) Schwére f -, Gewícht n -(e)s, -e;

сі́ла цяжа́ру фіз. Schwérkraft f -;

цэнтр цяжа́ру фіз. Schwérpunkt m -(e)s, -e;

2. спарт. Gewícht n;

падыма́нне цяжа́раў Gewíchtheben n -s;

3. (груз тс. перан.) Last f -, -en, Wucht f -, -en, Bürde f -, -n;

цяжа́р турбо́т Sórgenlast f;

цяжа́р до́казаў юрыд. die Wucht [die Last] der Bewéise

адарва́ць

1. ábreißen* vt; ábbrechen* vt (галінку, кавалак чаго-н.);

2. (разлучыць) trénnen vt, lóslösen vt, auseinánder réißen*;

3. (перашкодзіць займацца чым-н.) lósreißen* vt;

◊

адарва́ць з рука́мі што-н. gíerig nach etw. (D) gréifen*; sich um etw. (A) réißen*;

адарва́ць ад сябе́ што-н. etw. schwéren Hérzens wéggeben* [híngeben*, áufgeben*];

вачэ́й не адарва́ць die Áugen nicht ábwenden können*

адне́сці

1. (аддаць) (hín)trágen* vt, (hín)bríngen* vt; wégtragen* vt, wégschaffen vt, fórtbringen* vt (прэч);

2. (пра вецер, ваду, натоўп і г. д.) ábtreiben* vt, fórttreiben* vt;

3. (дастасаваць; далічыць) zúschreiben* vt; zúrechnen vt (да чаго-н. D); bezíehen* vt, zurǘckführen vt (auf A);

4. (адкласці) verlégen vt, áufschieben* vt;

◊

адне́сці на чый-н. раху́нак j-m ánrechnen