grant

[grænt]

1.

v.t.

1) дава́ць (то́е, пра што про́сяць); дазваля́ць

to grant scholarship (permission) — даць стыпэ́ндыю (дазво́л).

2) прызнава́ць праўдзі́вым; згаджа́цца, прызнава́ць слу́шнасьць

3) узнагаро́джваць, надава́ць (правы́, прывіле́і); афіцы́йна перада́ць каму́ маёмасьць

2.

v.i.

згаджа́цца на што

3.

n.

1) атрыма́нае пра́ва (прывіле́й, зямля́), грашо́вая дапамо́га; стыпэ́ндыя, дата́цыя, субсы́дыя f.

2) прызна́ньне, нада́ньне (пра́ва); перада́ча f. (маёмасьці)

•

- take for granted

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Beréchtigung

f -, -en (zu D) пра́ва, паўнамо́цтвы, падста́вы

nicht óhne ~ — з пэўнымі падста́вамі

dies hat tíefe ~ — гэ́та ца́лкам апраўда́на

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

публі́чны öffentlich;

публі́чная бібліятэ́ка öffentliche Bibliothék;

публі́чны дом Fréudenhaus n -es, -häuser, Bordéll n -(e)s, -e;

публі́чнае пра́ва юрыд öffentliches Recht; уст камерц публі́чныя таргі́ öffentliche Verstéigerung;

прадава́ць з публі́чных тарго́ў verstéigern vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

prescribe

[prɪˈskraɪb]

v.

1) зага́дваць

2) прыпі́сваць, прапі́сваць (лек)

The doctor prescribed penicillin — Ле́кар прапіса́ў пэніцылі́н

3) Law

а) тра́ціць моц за да́ўнасьцю гадо́ў

б) дамага́цца пра́ва ўлада́ньня на падста́ве да́ўнасьці

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

admittance

[ədˈmɪtəns]

n.

1) до́ступ -у, увахо́д -у; дазво́л -у m. (пра́ва ўвахо́ду ці ўсту́пу)

No admittance — Увахо́д забаро́нены

2) прыём -у m., прыймо (ва ўстано́ву) n

3) Electr. по́ўная право́днасьць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

патэ́нт м

1. спец Patént n -(e)s, -e;

патэ́нт на вынахо́дніцтва Erfíndungspatent n;

2. камерц (на права займацца гандлем і г. д.) Begláubigungsschreiben n -s, -;

гандлёвы патэ́нт Hándelspatent n;

узнаўля́льны патэ́нт das zu ernéuernde Patént

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

precedence

[ˈpresɪdəns]

n., pl. -cies

1) апярэ́джаньне n., пяршы́нства n.

2) вышэ́йшае стано́вішча; бо́льшае значэ́ньне

to take precedence over all others — перавыша́ць усі́х і́ншых, быць важне́йшым за і́ншых

3) пра́ва на пяршы́нства

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

vórbehalten

* vt

sich (D) ~ — пакі́нуць за сабо́ю (права), забрані́раваць (кватэру і г.д.)

álle Réchte ~ — усе́ (а́ўтарскія) правы́ захо́ўваюцца (надпіс на выданні)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

ermächtigen

vt (zu D) упаўнава́жваць (каго-н. на што-н.)

wer hat Sie dazú ermächtigt? — хто даў Вам пра́ва на гэ́та?

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Únbefugte

sub m, f - n, -n чалаве́к, які́ не ма́е пра́ва (на што-н.)

~n Éintritt verbóten — пабо́чным асо́бам увахо́д забаро́нены

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)