Verbum

прані́кнуцца durchdrúngen sein, erfüllt sein (чым-н. von D);

прані́кнуцца любо́ўю lieb gewínnen*;

прані́кнуцца свядо́масцю абавя́зку von Pflíchtgefühl durchdrúngen sein;

прані́кнуцца падазрэ́ннем Árgwohn schöpfen;

прані́кнуцца спачува́ннем Míttleid empfínden* (да каго-н. für A)

прыбі́ць

1. ánschlagen* vt; ánnageln vt (цвікамі); níederschlagen* аддз. vt (да зямлі); verhágeln vt (градам); ans Úfer spülen (да берага);

2. (пабіць) schlágen* vt, prügeln vt; éine Tracht Prügel gében* [verábreichen] (каго-н. D)

паёк м. (харчовы) Ratión f -, -en;

ме́сячны паёк Mónatsration f;

сухі́ паёк Káltverpflegung f -, Márschverpflegung f -;

спецыя́льны паёк Sónderzuteilung f -, Sónderration f -;

◊

трыма́ць каго-н. на гало́дным пайку́ j-n auf Húngerration sétzen

су́джаны

1. (каго судзілі) vórbestraft;

ён быў дво́йчы су́джаны er ist zwéimal vórbestraft;

2. (вызначаны лёсам) vergönnt, geglückt, beschíeden; durch des Schícksals Fügung;

3. у знач. наз. м. (жаніх) Bräutigam m -s, -e

цяга́цца

1. (валачыцца па зямлі) sich schléppen;

2. разм. (заляцацца да каго-н.) den Hof máchen (D);

3. (шмат разоў хадзіць, ездзіць куды-н.) sich herúmtreiben*;

4. (спаборнічаць) sich méssen*, wétteifern неаддз. vi

дра́паць​^II разм. (паспешліва ўцякаць) davónlaufen* vi (s), türmen vi (s), (разм.) flüchten vi (s), flíehen* vi (s), entkómmen* vi (s) (ад каго-н., чаго-н. D); áusreißen* vi (s), entwíschen vi (s)

затаі́ць gehéim hálten*; verbérgen* vt (прыхаваць);

затаі́ць злосць séinen Groll verbérgen* (на каго-н. auf A);

ён затаі́ў на мяне́ злосць er hat mich auf dem Kíeker (разм.);

затаі́ць дыха́нне [дух, дых] den Átem ánhalten*

згубі́ць

1. verlíeren* vt; verlústig géhen* (што-н. G) (высок.);

згубі́ць з вачэ́й aus den Áugen verlíeren*;

2. (знішчыць) zugrúnde [zu Grúnde] ríchten;

згубі́ць каго-н. j-n ins Verdérben stürzen, j-n zugrúnde [zu Grúnde] ríchten

браць

1. nehmen* vt; ergréifen* vt;

2. (з сабою) mítnehmen* vt;

3. (прыняць) ánnehmen* vt, übernéhmen* vt;

браць на сябе́ адка́знасць die Verántwortung übernéhmen*

4. (пазычаць) bórgen vt, (áus)léihen*, vt púmpen vt (разм. – грошы);

браць кні́гу ў бібліятэ́цы ein Buch in der Bibliothék [Bücheréi] áusleihen*;

5. (купіць) káufen vt;

браць біле́ты ў тэа́тр Theáterkarten káufen;

браць біле́ты на самалёт Flúgscheine lösen [káufen];

6. вайск. nehmen* vt;

браць шту́рмам im Sturm nehmen*;

браць у пало́н gefángen nehmen*;

◊

браць у дужкі éinklammern vt;

браць верх die Óberhand gewínnen*, den Sieg davóntragen*;

браць ула́ду die Macht ergréifen*;

браць го́лымі рукамі etw. mühelos erréichen;

браць спра́ву ў свае́ ру́кі die Sáche in die Hand nehmen*;

браць каго-н за го́рла j-n аn der Gúrgel pácken;

браць каго-н.

на му́шку j-n aufs Korn nehmen*;

браць пача́так séinen Ánfang nehmen*; entstéhen* vi (s);

браць пад руку́ каго-н. sich bei j-m éinhaken;

браць сло́ва das Wort ergréifen*;

браць пры́клад з каго-н. sich (D) j-n zum Vórbild nehmen*;

браць сябе ў ру́кі sich zusámmennehmen*; sich behérrschen;

браць сло́ва з каго-н. j-m das Verspréchen ábnehmen*;

браць пад кантро́ль die Kontrólle übernéhmen*