Verbum

Fúßtapfen

m -s, - след нагі́

◊ in j-s ~ tréten* — ісці́ па чыі́х-н. сляда́х, браць пры́клад з каго́-н.

Gnádenstoß

m -es, -stöße апо́шні ўдар (паляўнічага, ка́та)

j-m den ~ gében* — дабі́ць, прыко́нчыць каго́-н. (пазбавіўшы ад пакут)

ábhalten

* vt

1) затры́мліваць, не прапуска́ць (ваду)

2) (von D) утры́мліваць (каго-н. ад чаго-н.)

3) право́дзіць (сход)

ánheimfallen

* vi аддз. (s) (D) высок. дастава́цца (каму-н.), перайсці́ (да каго-н., чаго-н.); увайсці́ (у што-н.)

Kontéxt

m -(e)s, -e

1) кантэ́кст

j-n aus dem ~ bríngen* — збіць з тро́пу каго́-н.

2) адпаве́днасць

lósfahren

* аддз. vi (s)

1) ад’язджа́ць, адпраўля́цца

fahr los! — пайшо́ў!, едзь!

2) разм. налята́ць

3) накі́двацца (на каго-н.)

Míssgunst

f - нядобразычлі́васць, за́йздрасць

sich (D) j-s ~ zúziehen* — стра́ціць ла́ску [быць у няла́сцы] у каго́-н.

die ~ der Verhältnisse — неспрыя́льныя ўмо́вы [абста́віны]

misshándeln

vt жо́рстка абыхо́дзіцца (з кім-н.), здзе́квацца (з каго-н.), глумі́цца (над кім-н.)

éine Spráche ~ — каве́ркаць мо́ву

vórarbeiten

1.

vi (j-m in D)

1) апярэ́джваць (каго-н. у чым-н.) [быць пе́ршым] у рабо́це

2) перан. папярэ́джваць, прадухіля́ць (што-н.)

2.

vt (D) падрыхтава́ць (за́гадзя) (што-н. для каго-н.)

2) перан. падрыхтава́ць гле́бу (для каго-н., чаго-н.)

3) пака́зваць, як трэ́ба выко́нваць (якія-н. прыёмы)

3.

(sich)

1) ру́хацца напе́рад (пераадольваючы якія-н. перашкоды), прабіра́цца, прабіва́цца

2) вайск. прасо́ўвацца напе́рад перабе́жкамі

verpflíchten

1.

vt

1) (durch A, zu D) абавя́зваць (каго-н., чым-н., да чаго-н.)

ich bin dir zu Dank verpflíchtet — я табе́ ве́льмі абавя́заны

2) прыма́ць (на працу) (каго-н.), дамо́віцца (аб рабоце); заключы́ць дагаво́р [умо́ву] (аб працы) (з кім-н.)

j-n als Dólmetscher ~ — прыня́ць на пра́цу каго́-н. у я́касці перакла́дчыка

2.

(sich) абавяза́цца

ich verpflíchte mich für ihn — я адка́зваю [руча́юся] за яго́