zúwälzen

vt

1) падко́чваць; каці́ць (хвалі)

j-m éine Schuld ~ — звалі́ць віну́ на каго́-н.

2) зава́льваць (уваход)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

éinflößen

vt

1) уліва́ць

2) наганя́ць (страх)

j-m Furcht ~ — выкліка́ць страх у каго́-н.

Mut ~ — надава́ць бадзёрасць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

éinschleichen

* vi (s) i (sich) прала́зіць, пракра́двацца

sich in j-s Vertráuen ~ — уце́рціся да каго́-н. у даве́р’е

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

entlóhnen

vt

1) узнагаро́джваць (за працу); распла́чвацца (з кім-н.)

2) дава́ць разлі́к (каму-н.), звальня́я́ць (каго-н.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

fixíeren

vt

1) устана́ўліваць, фіксава́ць

2) фатагр. зафіксава́ць, замацо́ўваць

3) пі́льна глядзе́ць (на каго-н., на што-н.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

нацэ́ліцца

1. zíelen vi (у каго-н., што-н. nach D);

2. перан. (сабрацца зрабіць што-н.) sich (D) ein Ziel stécken; lóssteuern аддз. vi (s) (на што-н. auf A)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

недаве́р м. Mísstrauen n -s; Árgwohn m -(e)s (падазронасць);

во́тум недаве́ру паліт. Mísstrauensvotum [-vo-] n -s, -ten;

мець недаве́р да каго-н. gégen j-n Mísstrauen hégen, j-m misstráuen vi

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

вярну́ць

1. (аддаць) zurückgeben* vt, ábgeben* vt; wíedergeben* vt;

вярну́ць пазы́ку éine Schuld zurückzahlen [bezáhlen];

2. (страчанае) wíedergewinnen* vt, wíederbekommen* vt, zurückgewinnen* vt;

3. (каго-н з дарогі) zurückholen vt, zurückrufen* vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

гадава́ць

1. (даглядаючы, выхоўваючы забяспечваць рост, развіццё каго-н.) áufziehen* vt; gróßziehen* vt, ánbauen vt, züchten vt;

2. (адрошчваць) sich wáchsen lássen* vt;

3. перан. (абдумваць, выношваць думку, план) gut durchdénken*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

даручэ́нне н.

1. (справа для выканання) Áuftrag m -(e)s, -träge;

службо́вае даручэ́нне Díenstauftrag m;

па даручэ́нні im Áuftrag (каго-н. G, von D);

2. (даверанасць, дакумент) (schríftliche) Vóllmacht f -, -en

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)