Verbum

апрацава́ць

1. beárbeiten vt; behándeln vt (рану): verárbeiten vt (сыравіну);

2. (глебу) bebáuen vt, bestéllen vt;

апрацава́ць по́ле den Ácker bestéllen;

3. разм (уздзейнічаць на каго-н) j-n beárbeiten

бацько́ўскі Éltern-, élterlich;

бацько́ўскі дом Élternhaus n -(e)s, -häuser; Váterhaus n;

бацько́ўскі сход (у школе) Élternabend m -s, -e;

пазба́віць каго-н бацько́ўскіх право́ў j-m das Sórgerecht entzíehen*

наце́шыцца

1. (нарадавацца) viel Vergnügen háben (кім-н, чым-н an D);

2. (насмяяцца) viel láchen (з каго-н, чаго-н über A), verláchen vt, zur Genüge láchen (über A)

прымкну́ць

1. (далучыцца) sich ánschließen* (да каго-н, да чаго-н D, an A); béitreten* vi (s) (D);

2. вайск:

прымкну́ць штык das Séitengewehr áufpflanzen;

прымкну́ць штыкі́! (каманда) Bajonétt áufpflanzen!

штурха́ць

1. stóßen* vi; drängen vt; púffen vt (разм);

штурха́ць каго-н j-n ánstoßen*, j-m éinen Stoß versétzen;

2. спарт (ядро) stóßen* vt;

штурха́ць шта́нгу ein Gewícht hében* [stóßen*]

абру́шваць, абру́шыць

1. (зрынуць, скінуць што-н з сілай) * umstürzen vt; zerstören vt, demolíeren vt;

2. (накіраваць на каго-н, што-н auf A) ergíeßen* vt; áusschütten vt; ríchten vt

адхрысці́цца, адхры́шчвацца разм (адчапіцца ад каго-н, чаго-н, адгаварыцца) sich lóssagen (von D) (ад сказанага г. д); lószukommen súchen, sich sträuben, sich stémmen (gegen A) (ад чаго-н нежаданага)