Verbum

gelégentlich

1.

a выпадко́вы

2.

adv у вы́падку; з вы́падку

3.

präp (G) у су́вязі (з чым-н.), нако́нт (чаго-н.)

~ des Jubiläums — з наго́ды юбіле́ю

geréichen

vi (zu D) служы́ць, быць падста́вай (да чаго-н.)

j-m zur Éhre ~ — рабі́ць го́нар каму́-н.

zum Náchteil ~ — прычыня́ць [рабі́ць] шко́ду

zum Vergnügen ~ — дава́ць задавальне́нне

gespánnt

напру́жаны; наця́гнуты

~ auf etw. (A) sein — з ціка́васцю чака́ць чаго́-н.

mit j-m auf ~em Fúße stéhen* — быць у напру́жаных адно́сінах з кім-н.

heráus=

аддз. дзеясл. прыстаўка, указвае на

1) рух знутры ў напрамку да таго, хто гаворыць: heráusgehen* выхо́дзіць

2) здабыванне чаго-н. наверх, вонкі: heráusziehen* выця́гваць, вырыва́ць

Máhnung

f -, -en

1) напамі́н(ак) (an A – аб чым-н.)

2) перасцяро́га, папярэ́джанне (wegen G – аб чым-н.)

3) за́клік (zu D – да чаго-н.)

ori¦entíeren

1.

vt арыентава́ць

über etw. (A) ori¦entíert sein — быць у ку́рсе чаго́-н., арыентава́цца ў чым-н.

2.

~, sich арыентава́цца (у чым-н. – in D)

Versícherung

f -, -en

1) запэўненне (G – у чым-н.)

éine ~ ábgeben* — запэўніваць

2) страхава́нне

3) страхо́ўка (дагавор страхавання) (gegen A – ад чаго-н.)

éine ~ ábschlíeßen* — застрахава́цца

vórsehen

*

1.

vt прадугле́джваць

2.

(sich)

1) (bei, mit j-m, gegen etw. A) берагчы́ся, сцерагчы́ся (каго-н., чаго-н.)

2) (mit D) запаса́цца (чым-н.)

begléiten

vt

1) право́дзіць; суправаджа́ць (тс. перан.)

2) канваі́раваць

3) (auf D) акампанава́ць, акампані́раваць (каму-н. на чым-н.)

begléitet von (D) — пад акампанеме́нт (чаго-н.)

ándrängen

1.

vi (an, gegen A) націска́ць, насяда́ць (на каго-н., на што-н.)

2.

vt (an A) прыціска́ць (да чаго-н.)

3.

(sich) то́ўпіцца; прыціска́цца