Verbum

змыка́цца

1. sich schlíeßen*; вайск. sich zusámmenschließen*;

2. (пра вочы) zúfallen vi (s)

узбро́іцца

1. вайск., паліт. rüsten vi (s) (пра дзяржаву); sich bewáffnen; Wáffen ánlegen (пра людзей);

2. (запасціся) sich áusrüsten, sich versórgen (чым-н. mit D);

◊

узбро́іцца цярпе́ннем sich mit Gedúld wáppnen

усто́йлівы

1. stándfest; wíderstandsfähig; wétterfest (пра расліны); stabíl, dáuerhaft;

усто́йлівае надво́р’е beständiges Wétter;

усто́йлівая раўнава́га stabíles Gléichgewicht;

2. (пра погляды і г. д.) fest, stándhaft;

усто́йлівае словазлучэ́нне грам. éine féste Wórtverbindung

выбуха́ць

1. explodíeren vi (s), detoníeren vi (s);

2. (пра збудаванні і г. д.) hóchgehen* аддз. (s), in die Luft flíegen* [géhen*];

3. (пра полымя) áufflammen vi (s), áuflodern vi (s)

падця́гвацца

1. спарт. sich hóchziehen* аддз.; éinen Klímmzug máchen;

2. (пра дысцыпліну) sich zusámmennehmen*;

3. (пра тых, хто адстаў) sich béssern; áufholen vi;

4. вайск. áufrücken vi (s), áufschließen* vi (s)

вінагра́дны

1. (пра лазу) Rébwein-;

вінагра́дная лаза́ Wéinstock m -(e)s, -stöcke, Wéinrebe f -, -n;

2. (пра плады) Wéintrauben-;

вінагра́дны сок Tráubensaft m -(e)s, -säfte;

вінагра́дная гро́нка Wéintraube f -, -n

закаране́лы

1. éingewurzelt; éingebürgert; éingefleischt (напр. пра звычку, тс. чалавека); hártnäckig;

закаране́лая хваро́ба hártnäckige [verschléppte] Kránkheit;

закаране́лыя забабо́ны éingewurzelte [stárre] Vórurteile;

2. (пра чалавека) verstóckt; hálsstarrig, hártgesotten (разм.);

закаране́лы злачы́нец ein notórischer [verstóckter] Verbrécher