Verbum

упільнава́ць, упільно́ўваць

1. (уберагчы ад каго-н, чаго-н) bewáhren vt (vor D); behüten vt (захаваць);

2. (усачыць, не выпусціць з-пад увагі) Acht gében*, áufpassen vi (auf A)

урадзі́цца

1. с.-г. (пра расліны) gedéihen* vi (s);

авёс урадзі́ўся der Háfer steht gut;

2. (пра чалавека):

урадзі́цца ў каго-н nach j-m geráten*, j-m ähneln

міну́ць

1. (прайсці, праехаць) vorbéigehen* vi (s), vorbéifahren* vi (s) (што-н, каго-н an D);

2. (пазбегнуць) verméiden* vt; áusweichen* vi (s) (D);

3. (скончыцца, прайсці) гл мінуцца

наблі́зіцца sich nähern; náhen vi (s) (высок) (да каго-н, чаго-н D); heránkommen* vi (s) (an A); heránrücken vi (s);

наблі́зіцца да перадвае́ннага [давае́ннага] ўзро́ўню sich dem Vórkriegsstand nähern

навалі́ць

1. áufhäufen vt; áuftürmen vt (нагрувасціць); zusámmenwerfen* vt (накідаць);

2. (абцяжарваць, турбаваць) áufbürden vt, áufladen* vt (на каго-н D);

навалі́ла шмат сне́гу es ist viel Schnee gefállen

нагавары́ць

1. (сказаць многа чаго-н) zusámmenreden vt; viel dahérreden;

2. перан (узвесці паклёп на каго-н) j-n verléumden;

нагавары́ць тэкст на сту́жку éinen Text auf Band spréchen*

наязджа́ць

1. (на каго-н, на што-н) ánfahren* vi (s), ánprallen vi (s) (an, gégen A), fáhren* vi (s) (gégen A);

2. (з’ехацца) (in Ménge) zusámmenkommen* vi (s)

загры́зці

1. (насмерць) tótbeißen аддз vt, zu Tóde béißen*; zerréißen* vt, zerfléischen vt (разадраць на кавалкі);

2. перан разм zéhren vi, fréssen* vi, nagén vi (каго-н an D)

зво́льніць

1. entlássen* vt, kündigen vi (каго-н D); ábbauen vt (скараціць);

2. (вызваліць ад чаго-н) enthében* vt (G); befréien vt, entbínden* vt (ад чаго-н von D)

зду́жаць, зду́жваць

1. (перамагчы, асіліць) überwä́ltigen vt, bezwíngen* vt, überwínden* vt; fértig wérden (каго-н, што-н mit D);

2. (справіцца) bewältigen vt, scháffen vt; fértig wérden (mit D)