Verbum

mítgehen

* vi (s) ісці́ (з кім-н.), суправаджа́ць (каго-н.)

etw. ~ lássen* — разм. сцягну́ць, укра́сці што-н.

Mus

n -es, -e пюрэ́ (з садавіны), мус

j-n zu ~ zerdrücken [zerquétschen] — сце́рці [расце́рці] каго́-н. у [на] парашо́к

Oppositión

f -, -en апазі́цыя

in ~ stéhen* (zu D) — знахо́дзіцца ў апазі́цыі (да каго-н., да чаго-н.)

öden

1.

vt (mit D) наганя́ць нуду́ (на каго-н. чым-н.)

2.

(sich) ну́дзіцца, сумава́ць, марко́ціцца

Verrát

m -(e)s здра́да, здра́дніцтва

éinen ~ an j-m begéhen* — здра́дзіць каму́-н., вы́даць каго́-н.

verrücken

vt перасо́ўваць, зруша́ць

j-m den Kopf ~ — затлумі́ць каму́-н. галаву́; збіць каго́-н. з тро́пу

verschóssen

I

in j-n ~ sein — разм. быць закаха́ным у каго́-н.

II

a вы́цвілы (пра тканіну)

verwírrt

a

1) блы́таны, заблы́таны

2) перан. пераблы́таны, заблы́таны

3) збянтэ́жаны

j-n ~máchen — збянтэ́жыць [сканфу́зіць] каго́-н.

vógelfrei

a па́-за закона́м, не ў зако́не

j-n ~ erklären — аб’яві́ць каго́-н. па́-за зако́нам

vórwerfen

*

I

vt кі́даць (упе́рад); вайск. перакі́нуць напе́рад (войскі)

II

vt (j-m) папрака́ць, дакара́ць (каго-н.)