Verbum

beschützen

vt (vor D, gegen A)

1) абараня́ць, аберага́ць, барані́ць (ад каго-н., ад чаго-н.)

2) апекава́цца (над кім-н., над чым-н.)

müde

a сто́млены, змо́раны, знямо́жаны

sich ~ láufen* — набе́гацца, змары́цца ад бегані́ны

éiner Sáche ~ wérden — змары́цца [стамі́цца] ад чаго́-н.

~ wérden — замары́цца, стамі́цца

~ máchen — стамі́ць, змары́ць

préssen

vt

1.

1.

тэх. прасава́ць

2) выціска́ць (сок)

3) уціска́ць, сціска́ць

4) прымуша́ць

2.

(sich)

(an A) прыціска́цца (да каго-н., чаго-н.)

fíngern

1.

vi перабіра́ць па́льцамі

2.

vt

1) датыка́цца па́льцамі (да чаго-н.)

2) разм. ула́дзіць, абла́дзіць

wir wérden die Sáche ~ — мы гэ́та ўла́дзім [абла́дзім]

gelüsten

es gelüstet ihn (nach D) — ён ве́льмі жада́е (чаго-н.)

er tut, was ihn gelüstet — ён ро́біць усё, што яму́ ў галаву́ ўзбрыдзе́

Gepflógenheit

f -, -en звы́чай, звы́чка, трады́цыя

mit der ~ bréchen* — пару́шыць трады́цыю

entgégen der sónstigen ~ — насу́перак устано́ўленаму пара́дку

von der ~ ábgehen* — спыні́ць пра́ктыку чаго́-н.

ábgrasen vt

1) аб’яда́ць

(траву на лузе)

2) скасі́ць траву́ (на лузе)

3) разм. (nach D) абшука́ць (якую-н. мясцовасць у пошуках чаго-н.)

ántasten

vt

1) датыка́цца, дакрана́цца (да чаго-н.); абма́цваць

2) перан. закрана́ць (гонар і г.д.)

3) перан. паруша́ць

◊ éinen gúten Námen ~ — запля́міць до́брае імя́

mäkeln

(an D) vi

1) прыдзіра́цца, чапля́цца (да чаго-н.); перабіра́ць, капры́зіць

2) (um A) разм. таргава́цца

an állem ~ — прыдзіра́цца да ўсяго́, га́ньбіць усё

er=

неаддз. дзеясл. прыстаўка, указвае на:

1) дасягненне чаго-н.: erkämpfen заваёўваць

2) завяршэнне чаго-н.: erbáuen збудава́ць

3) служыць для ўтварэння дзеяслова ад прыметніка (дзеяслоў выражае стан): erröten пачырване́ць =er суф. назоўнікаў м.р., утварае:

1) назвы людзей паводле іх роду дзейнасці: Léhrer наста́ўнік

2) назвы жыхароў краін, гарадоў: Mínsker мінча́нін i г.д.