Verbum

name

[neɪm]

1.

n.

1) імя́ n., назо́ў -ву m., на́зва f.

His name is Johnny — Яго́нае імя́ — Я́нка

in the name of… —

а) у імя́ каго́-чаго́

б) ад імя́ каго́; на чыё-н. імя́

He bought the car in the name of his wife — Ён купіў машы́ну на імя́ свае́ жо́нкі

name of the river — назо́ў ракі́

2) про́зьвішча n.

to know only by name — ве́даць то́лькі па чу́тках

3) рэпута́цыя, сла́ва f.

He is proud of his good name — Ён ганары́цца сваёй до́брай рэпута́цыяй

to call names — ла́яць абзыва́ць (благі́мі сло́вамі)

2.

v.t.

1) зваць; называ́ць каго́-што; дава́ць імя́ каму́-чаму́

to name a newborn baby — даць імя́ нованаро́джанаму дзіця́ці

Three persons were named in the report — Тры асо́бы былі назва́ныя ў справазда́чы

to name after — называ́ць у го́нар каго́-чаго́

Can you name these flowers (birds)? — Ці ты ве́даеш назо́вы гэ́тых кве́так (пту́шак)?

2)

а) прызнача́ць (да́ту чаго́-н.)

to name the day — прызна́чыць дзень

б) name a price — скажы́ цану́

3) прызнача́ць на стано́вішча