Lust

f -, Lüste

1) ра́дасць, уце́ха

2) жада́нне, ахво́та

in ~ und Leid zusmmenhalten* — дзялі́ць ра́дасць і го́ра з кім-н.

ich hbe ~ — мне хо́чацца

j-m ~ mchen zu etw. — заціка́віць каго́-н. чым-н.

~ zu etw. (D), auf etw. (A) hben — жада́ць [хаце́ць] чаго́-н.

~ an etw. (D) fnden* — прыахво́ціцца да чаго́-н.

j-m die ~ nhmen* — адбі́ць ахво́ту каму́-н.

mit ~ und Lebe bei iner Sche sein — адда́цца ўсі́м слю́цам яко́й-н. спра́ве

2) часцей pl пачуццёвыя жада́нні, пажадлі́васць, хаце́нне

sinen Lüsten frönen — аддава́цца сваі́м жада́нням, захапле́нням

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

сро́дак м.

1. Mttel n -s, -; Weg m -(e)s, -e (спосаб);

усе́ сро́дкі alle Mttel und Wge;

усі́мі дасту́пнымі сро́дкамі mit llen zur Verfügung sthenden Mtteln;

сро́дкі ма́савай інфарма́цыі Mssenmedi¦en pl, Mdi¦en pl;

задзе́йнічаць усе́ сро́дкі alle Mttel nwenden*, lle Hbel in Bewgung setzen; llerli Knffe und Pfffe nwenden* (разм.);

2. часцей мн.:

сро́дкі (прыстасаванні, прылады для выканання чаго-н.) Mttel n;

сро́дкі вытво́рчасці эк. Produktinsmittel pl;

тра́нспартныя сро́дкі Transprtmittel pl, Beförderungsmittel pl;

3. мед. (лекі, прэпарат і г. д.) Mttel n;

засцерага́льны сро́дак Verhütungsmittel n;

наркаты́чны сро́дак Betäubungsmittel n;

перавя́зачныя сро́дкі Verbnd(s)material n -s;

4. мн.:

сро́дкі (грошы, капітал, матэрыяльныя каштоўнасці) Mttel pl;

грашо́выя сро́дкі Gldmittel pl, Glder pl;

грама́дскія сро́дкі öffentliche Mttel;

сро́дкі існава́ння Existnzmittel pl;

вы́даткаваць сро́дкі Mttel bewlligen;

жыць не па сро́дках über sine Verhältnisse lben;

чалаве́к са сро́дкамі ein bemttelter Mensch

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

ула́да ж.

1. Macht f -, Mächte, Gewlt f -, -en;

паліт. дзяржа́ўная ўла́да Statsgewalt f, Statsmacht f;

заканада́ўчая ўла́да die gestzgebende Gewlt, Legislatve [-və] f;

выкана́ўчая ўла́да die vollzehende Gewlt, Exekutvgewalt f;

захапі́ць ула́ду die Macht ergrifen*;

прыйсці́ да ўла́ды zur Macht gelngen; an die Macht [ans Rder] kmmen*;

прыхо́д да ўла́ды Mchtantritt m -(e)s, -e;

2. часцей мн.:

ула́ды (асобы, надзеленыя ўладай, адміністрацыя) brigkeit f -, -en, Behörde f -, -n;

вайско́выя ўла́ды Militä́rbehörden pl;

акупацы́йныя ўла́ды Bestzungsbehörden pl;

мясцо́выя ўла́ды die loklen Behörden;

мясцо́выя о́рганы ўла́ды örtliche Mchtorgane;

цэнтра́льная ўла́да Zentrlgewalt f;

грамадзя́нская ўла́да Zivilbehörde [-´vi:l-] f;

наро́дная ўла́да Vlksmacht f;

судо́выя ўла́ды Gerchtsbehörden pl, Gerchtsorgane pl;

3. (права кіраваць паводзінамі і лёсам каго-н.) Macht f;

бацько́ўская ўла́да die Macht der ltern;

ажыццяўля́ць ула́ду паліт. die Macht usüben;

вало́даць ула́дай über die Macht verfügen;

надзе́лены ўла́дай mit Mchtbefugnissen usgestattet, mtlich bevllmächtigt;

пазба́віць ула́ды entmchten vt;

быць пад ула́дай каго-н. nter j-s Gewlt stehen*;

ула́снай ула́дай igenmächtig;

у маёй ула́дзе es liegt in miner Macht;

перавышэ́нне ўла́ды юрыд. die Überschritung der Mchtbefugnisse;

ула́да над самі́м сабо́й Slbstbeherrschung f;

ва ўла́дзе забабо́наў [пры́мхаў] im Bann der Vrurteile

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)