Verbum

зляпі́ць

1. (выляпіць) fórmen vt, modellíeren vt;

2. разм. (склеіць) (zusámmen)klében vt;

3. (зрабіць неахайна) zusámmenschustern vt

узмацні́ць, узмацня́ць verstärken vt; verschärfen vt, stéigern vt (зрабіць больш інтэнсіўным); verschlímmern vt (пагоршыць);

узмацні́ць назіра́нне [ува́гу] die Beóbachtung [die Áufmerksamkeit] verschärfen

нано́ва прысл. aufs Néue, von néuem, von vórne noch éinmal;

зрабі́ць што-н. нано́ва etw. neu noch éinmal máchen

патрэ́сці

1. schütteln vi;

патрэ́сці галаво́й den Kópf schütteln;

2. разм. (зрабіць вобыск) dúrchsuchen vt; éine Háussuchung máchen [vórnehmen*]

ахво́тнасць ж. (жаданне зрабіць што-н.) Beréitwilligkeit f -, Díenstfertigkeit f -;

вы́казаць ахво́тнасць sich beréit erklären;

ахво́тнасць дапамагчы́ Hílfsbereitschaft f -

адгру́каць

1. (перастаць грукаць) áufhören zu póltern [zu kráchen, zu dónnern];

2. (пабудаваць, зрабіць што-н вялікае) разм. etw. Gróßes báuen [scháffen*, léisten]

умудры́цца разм. etw. fértig bríngen*;

яна́ ўмудры́лася зрабі́ць зада́нне ране́й sie hat es fértig gebrácht, die Áufgabe früher zu tun

зару́бка ж. Kérbe f -, -n, Éinschnitt m -(e)s, -e;

зрабі́ць зару́бку на дрэ́ве éine Kérbe in den Baum schnéiden*