Verbum

überragen

I überragen

vi выдава́цца, вытырка́цца, выступа́ць

II überrágen

vt

1) узвыша́цца (над чым-н.), панава́ць (над мясцовасцю)

2) (an D) перавыша́ць (каго-н. у чым-н.)

an Áusdauer ~ — перасяга́ць [перавыша́ць] (каго-н.) у вы́трымцы

scheel

a

1) ко́сы (пра вочы, позірк)

2) зайздро́слівы

j-n mit ~ en Áugen [Blícken] betráchten [ánsehen*], ~e Blícke auf j-n wérfen* — касі́цца на каго́-н., ко́са глядзе́ць на каго́-н.

3) крывы́, аднаво́кі

Gedénken

n -s па́мяць, зга́дкі, успамі́ны

zum ~ j-s, éiner Sáche (G) — у па́мяць каго́-н., чаго́-н.

j-n in gútem ~ behálten*, j-m ein gútes ~ bewáhren — захава́ць пра каго́-н. до́брую па́мяць

Hácken

m -s, -

1) пята́; пя́тка

j-m dicht auf den ~ sein [sítzen*] — разм. прасле́даваць каго́-н. па пя́тах

j-m auf die ~ tréten* — падганя́ць прыспе́шваць каго́-н.

2) абца́с

die ~ zusámmenschlagen* — ля́снуць абца́самі

áusreden

1.

vt

1) вы́казаць да канца́

2) (j-m) адгаво́рваць (ад чаго-н. каго-н.)

3) апраўда́ць (каго-н.)

2.

vi зака́нчваць гавары́ць, дагавары́цца да канца́

3.

(sich)

1) вы́казацца

2) адгавары́цца, апраўда́цца

zúneigen

1.

vt схіля́ць (каго-н. да чаго-н.)

2.vi i (sich) схіля́цца

j-m zúgeneigt sein — быць схі́льным да каго́-н.

der Sómmer neigt sich dem Énde zu — ле́та хі́ліцца [набліжа́ецца] да ка́нца

entzíehen

*

1.

vt (D) пазбаўля́ць (каго-н. чаго-н.), адбіра́ць

j-m das Wort ~ — пазбаўля́ць (каго-н.) сло́ва

2.

(sich)

1) ухіля́цца

2) не паддава́цца (уліку)

das entzíeht sich únserer Kénntnis — гэ́та нам невядо́ма