Verbum

далучэ́нне н

1. (уваход у склад) Ánschluss m -es, -schlüsse; Béitritt m -s, -e; Ángliederung f -, -en;

2. (дадаванне чаго-н – папер да справы) Béilegen n -s, -; Béifügen n -s, -; Éinverleibung f -, -en

дра́паць ΙΙ разм (паспешліва ўцякаць) davónlaufen* vi (s), türmen vi (s), (разм) flüchten vi (s), flíehen* vi (s), entkómmen* vi (s) (ад каго-н, чаго-н D); áusreißen* vi (s), entwíschen vi (s)

падста́ва ж Bewéggrund m -es, -gründe; Ánlass m -es, -lässe; Úrsache f -, -n;

без усяля́кай падста́вы óhne jéden Ánlass;

дава́ць падста́ву Ánlass gében*;

няма́падста́вы es gibt kéinen Grund (для чаго-н für A)

лю́стра​^II н

1. Spíegel m -s, -;

2. (адлюстраванне) Spíegelbild n -(e)s, -er; Spíegelung f -, -en;

3. (паверхня чаго-н) Spíegel m -s, -; Fläche f -, -n;

крыво́е лю́стра Zérrspiegel m, Vexíerspiegel [vɛ-] m

збыць

1. (тавар) ábsetzen vt, verkáufen vt, vertréiben* vt (прадаць);

2. разм (адвязацца, адчапіцца ад чаго-н) ábschaffen vt, lóswerden аддз vt;

збыць што-н з рук sich (D) etw. vom Hálse sсháffen

здрыгану́цца erbében vi (h, s), erzíttern vi (s) (ад чаго-н vor D); scháudern vi; (закалаціцца) zusámmenzucken vi (s), zusámmenfahren* vi (s); áuffahren* vi (s); hóchfahren* vi;

здрыгану́цца ад стра́ху vor Schreck zusámmenzucken

змага́цца

1. (біцца, ваяваць) kämpfen vi (за што-н für, um A), ríngen* vi (um A); (супраць чаго-н gégen A, mit D);

2. спарт wétteifern неаддз vi, wéttstreiten* аддз vi (толькі inf)

прычыні́цца​^I

1. (паслужыць прычынай чаго-н) der Grund sein (für A);

2. разм (здарыцца) geschéhen* vi (s), vórfallen* vi (s), vórkommen* vi (s); passíeren vi (s);

прычыні́лася бяда́ es gescháh [passíerte] ein Únglück

абабра́цца

1. (ад шалупіння і пад.) geschält wérden;

2.:

не абабра́цца (чаго-н) sich nicht rétten können*(vor D); nicht fértig wérden (mit D);

не абабра́цца бяды́ das Únheil nicht los wérden können*

адвучы́цца

1. (ад чаго-н) verlérnen vt (наўмысна), sich (D) etw. ábgewöhnen (наўмысна); ábkommen* vi (s) (von D);

адвучы́цца ад дурно́й звы́чкі éine schléchte Gewóhnheit áblegen;

2. (закончыць навучанне) áuslernen vi, fértig studíeren