Verbum

stäuben

1.

vi распыля́цца, церушы́ць (пра дождж)

2.

vt выціра́ць [выбіва́ць] пыл (з чаго-н.)

das Zímmer ~ — выціра́ць пыл у пако́і

hinzú=

аддз. дзеясл. прыстаўка, указвае на:

1) дадатак: hinzúrechnen прыліча́ць, далі́чваць

2) рух у напрамку да чаго-н: hinzútreten* падыхо́дзіць

fürchten

vt i (sich)

(vor D) бая́цца, асцерага́цца (каго-н., чаго-н.)

sich wéder (vor) Tod noch Téufel ~ — быць бясстра́шным

géizen

vi

1) скупі́цца (mit D – на што-н.)

mit der Zeit ~ — экано́міць час

2)

(nach D) ~ — пра́гнуць (чаго-н.)

gestíefelt

a у бо́тах

~ und gespórnt sein — быць гато́вым [у по́ўнай гато́ўнасці] да чаго́-н.

der Gestíefelte Káter — Кот у бо́тах (у казцы)

gléichsehen

* аддз. vi (D) быць падо́бным (да каго-н., да чаго-н.)

das sieht ihm gleich — гэ́та на яго́ падо́бна

ábgewöhnen

1.

vt адву́чваць

2.

(sich)

(D) etw. — адву́чваць сябе́ ад чаго́-н.; адвыка́ць

ein Kind ~ — адву́чваць дзіця́ ад грудзе́й

áblehnen

vt

1) адмаўля́цца (ад чаго-н.); адхіля́ць (што-н.)

éinen Áuftrag ~ — адхілі́ць зака́з

2) юрыд. адво́дзіць (абвінавачванне, суддзю, сведак)

Ábstand

m -(e)s, -stände адле́гласць, дыста́нцыя, праме́жак

von etw. (D) ~ néhmen* — устрымо́ўвацца (ад чаго-н.)

~ hálten* — вайск. трыма́ць дыста́нцыю

ánschmiegen

(sich) (an A)

1) прыціска́цца, тулі́цца (да чаго-н.), ла́шчыцца, тулі́цца (да каго-н.)

2) абляга́ць по́стаць (пра вопратку)