Verbum

высе́йваць

1. (аддзяліць прасейваннем) (áus)síeben vt, áuslesen* vt;

2. перан. (адстараніць) ábsondern vt, áusscheiden* vt*

вы́спець, выспява́ць

1. réifen vi (s), áusreifen vi (s), reif wérden;

2. перан. heránreifen vi (s)

геркуле́с​^I м. (асілак) Athlét m -en, -en; Kráftmensch m -en, -en; перан. Hérkules m -, -sse

гнездава́цца

1. nísten vi; hórsten vi (пра драпежных птушак);

2. перан. háusen vi, sich éinnisten (туліцца)

гы́ркаць

1. (пра сабаку) knúrren vi;

гы́ркаць на каго-н. тс. перан. разм. j-n ánknurren

даскака́цца разм. (давесці сябе да непрыемных вынікаў) перан. durch léichtsinniges Benéhmen in éine míssliche Láge geráten*

джа́ліць

1. (раніць) stéchen* vt, béißen* vt;

2. перан.: éinen Stich versétzen; empfíndlich kränken, verlétzen vt

прагіна́цца sich bíegen*, sich krümmen, sich dúrchbiegen*; перан. пагард. (перад кім-н. bei D) sich éinschmeicheln

прахаладзі́ць, прахало́джваць кніжн.

1. kühlen vt, ábkühlen lássen*; erkálten lássen*;

2. перан. ábkühlen vt; schwächen vt

прывя́заны

1. ángebunden, féstgebunden;

2. перан. treu, ergében;

ён прывя́заны да яе er hängt an ihr