Verbum

hérfallen

* vi (s) (über A) накі́двацца, нава́львацца, напада́ць (на каго-н., на што-н.)

Inempfángnahme

f - канц. aтрыма́нне

j-n zur ~ bevóllmächtigen — упаўнава́жыць каго́-н. атрыма́ць [прыня́ць] што-н.

Kéhraus

den ~ máchen (mit D) — 1) пако́нчыць (з чым-н.); 2) вы́гнаць (каго-н.)

féstnageln

аддз. vt

1) прыбіва́ць цвіка́мі

2) зафіксава́ць

3) спарт. трыма́ць, затры́мліваць (каго-н.)

fóppen

vt дражні́ць, дуры́ць

j-n bis aufs Blut ~ — выво́дзіць каго́-н. з сябе́

gehórchen

vi (D) слу́хацца (каго-н.), падпарадко́ўвацца (каму-н.)

aufs Wort ~ — падпарадко́ўвацца без пярэ́чанняў

Genüge

f - задавальне́нне

zur ~ — до́сыць

j-m ~ léisten [tun*] — задавальня́ць каго́-н.; адда́ць нале́жнае

gram

j-m ~ sein — злава́цца на каго́-н. (we- gen G – за што-н.)

ábhold

j-m ~ sein — быць су́праць (каго-н., чаго-н.), не спрыя́ць (каму-н.)

ábzwingen

* vt (D) адбіра́ць сі́лай (што-н. у каго-н.); дамага́цца сі́лай (чаго-н.)