Verbum

veráuslagen

vt (für j-n) плаці́ць (грошы за каго-н. з умовай іх звароту)

verbérgen

*

1.

vt (vor D) хава́ць, уто́йваць (ад каго-н.)

2.

(sich) хава́цца, таі́цца

verbürgen

vt i (sich)

(für A) дава́ць зару́ку, паручы́цца (за каго-н., што-н.)

verknácken

vt разм.

1) засудзі́ць; прыгавары́ць да зняво́лення

2) пакі́нуць у ду́рнях (каго-н.)

vernárrt

a (in A) закаха́ны да вар’я́ц́тва (у каго-н.); захо́плены, прыва́блены (чым-н.)

verrénnen

* (sich) (in A) быць апанта́ным (чым-н.), быць страшэ́нна закаха́ным (у каго-н.)

vertrösten

1.

vt (auf A) абнадзе́йваць (каго-н. чым-н.)

2.

(sich) супако́йвацца, прыміры́цца

Verzéihung

f - прабачэ́нне, дарава́нне

~! — праба́чце!

j-n um ~ bítten* — прасі́ць у каго́-н. прабачэ́ння

appellíeren

vi (an A, wegen G) апелява́ць (да каго-н. з якой-н. прычыны)

Assisténz

f -, -en дапамо́га, садзе́янне, удзе́л, супрацо́ўніцтва

únter ~ von (D) — пры дапамо́зе (каго-н.)