lead
I [li:d]
1.
v.t.
1) ве́сьці, прыво́дзіць
to lead a child by the hand — ве́сьці дзіця́ за ручу́
to lead a horse to water — паве́сьці каня́ да вады́
to lead astray — зво́дзіць з до́брай даро́гі
2) даво́дзіць
it led the country to the civil war — Гэ́та давяло́ край да грамадзя́нскай вайны́
3) право́дзіць (час, жыцьцё)
4) быць напе́радзе, быць на пе́ршым ме́сцы
to lead the parade — ісьці́ пе́ршымі на пара́дзе
She leads the class in spelling — Яна́ на пе́ршым ме́сцы ў кля́се ў піса́ньні
5) кірава́ць, кама́ндаваць кім-чым; стая́ць на чале́ чаго́
to lead an army — кама́ндаваць а́рміяй
to lead the movement — стая́ць на чале́ ру́ху, кірава́ць ру́хам
to lead an orchestra — дырыгава́ць арке́страм
6) накіро́ўваць, схіля́ць
Curiosity led me to look again — ціка́ўнасьць зму́сіла мяне́ паглядзе́ць ізно́ў
7) хадзі́ць (у гу́льні ў ка́рты)
to lead hearts — хадзі́ць з чы́рваў
2.
v.i.
1) ве́сьці, даво́дзіць
Lead, I will follow — Вядзі́, я пайду́ за табо́ю
All roads lead to Rome — Усе́ даро́гі вяду́ць у Рым
2) быць на пе́ршым ме́сцы
3.
n.
1) кіраўні́цтва n., пры́клад -у m.
to follow the lead (leader) — ісьці́ сьле́дам
2) першынство́ n., перава́га f.
to have a lead of five seconds — вы́перадзіць на пяць сэку́ндаў
3) гало́ўная ро́ля, гало́ўны выкана́ўца (у п’е́се)
4)
а) усту́пны пара́граф
б) перадавы́ арты́кул
4.
adj.
вяду́чы; гало́ўны, кіру́ючы
•
- lead off
II. [led]
1.
n.
сьвіне́ц -ца́ n.
2.
adj.
сьвінцо́вы