Verbum

plot

[plɑ:t]

1.

n.

1) змо́ва f.

a plot to rob the bank — змо́ва абрабава́ць банк

2) фа́була f., сюжэ́т -у m. (п’е́сы, апо́весьці)

3) пляц -у m., дзяля́нка зямлі́

4) ка́рта f. (кра́ю), дыягра́ма f.

2.

v.

1) змаўля́цца, рабі́ць змо́ву, быць у змо́ве

2) дзялі́ць (зямлю́) на дзяля́нкі або́ пляцы́

3) склада́ць ка́рту або́ дыягра́му

4) нано́сіць на ка́рту або́ дыягра́му

clump

[klʌmp]

1.

n.

1) зьле́пак -ку m., камлы́га f., камя́к -а́ m.

a clump of ice — камлы́га лёду

a clump of earth — камя́к зямлі́

2) гра́нка f., пук -а́ m.; мала́я це́сная ку́чка

a clump of trees — ку́пка дрэ́ваў

3) ту́пат -у m., бо́ўтаньне нага́мі

2.

v.i.

1) зьбіра́цца ў гру́пу, утвара́ць зьле́пак

2) ця́жка хадзі́ць, ступа́ць з гру́катам, бо́ўсаць чараві́камі

3) садзі́ць гру́памі

surface

[ˈsɜ:rfəs]

1.

n.

1) паве́рхня f., верх -у m.

2) бок -у m.

A cube has six surfaces — Куб ма́е шэсьць бако́ў

3) ве́рхні пласт (сьне́гу, зямлі́)

4) Geom. пло́шча f.

2.

adj.

1) паве́рхневы

2) informal павярхо́ўны

surface knowledge — павярхо́ўныя ве́ды

3.

v.t.

1) пакрыва́ць

to surface a road — пакры́ць даро́гу

2) выво́дзіць на паве́рхню

to surface a submarine — вы́весьці падво́дную ло́дку на паве́рхню

4.

v.i.

усплыва́ць на паве́рхню

anchor

[ˈæŋkər]

1.

n.

1) я́кар -а m

2) Tech. скаба́ f.; а́нкер -а m., заця́жка f.

2.

v.t.

1) ста́віць на я́кар

to anchor a ship — паста́віць карабе́ль на я́кар

2) прымацо́ўваць

to anchor a tent to the ground — прымацава́ць намёт да зямлі́

3) ве́сьці перада́чу (зь не́калькімі ўдзе́льнікамі)

3.

v.i.

1) стая́ць на я́кары

2) умацо́ўвацца

•

- at anchor

- cast anchor

- come to an anchor

- ride at anchor

- weigh anchor

creep

[kri:p]

1.

v.i. crept, creeping

1) по́ўзаць, паўзьці́

2) Figur. паво́льна ру́хацца, паўзьці́

3) падкрада́цца

to creep into someone’s favor — уце́рціся ў не́чую ла́ску; прыніжа́цца пе́рад кім

4) сла́цца (па зямлі́, пра паўзу́чыя расьлі́ны)

5) уздры́гваць, чуць мура́шкі на це́ле

it made my flesh creep — У мяне́ ад гэ́тага мура́шкі на це́ле

2.

n.

1) паўзе́ньне, по́ўзаньне n.

2) Geol. абва́л -у m., апо́ўзень-зьня m.

3) Phys. паўзу́часьць (паво́льная дэфарма́цыя)

4) Sl. нікчэ́мны чалаве́к

own

[oʊn]

1.

adj.

1) со́бскі, ула́сны

The house is her own — Дом е́йны ўла́сны

2) ро́дны

my own father — мой ро́дны ба́цька

2.

n.

со́бскасьць

3.

v.

1) мець (як ула́снасьць)

He owns much land — Ён ма́е шмат зямлі́

2) прызнава́ць сваі́м

He owned his guilt — Ён прызна́ў сваю́ віну́

His father will not own him — Яго́ны ба́цька не прызнае́ яго́ сваі́м

•

- come into one’s own

- hold one’s own

- of one’s own

- on one’s own