verbíeten

* vt забараня́ць

j-m den Mund ~ — забараня́ць каму́-н. гавары́ць

Éintritt verbóten! — yвахо́д забаро́нены!

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

няме́ць

1. stumm wérden, verstúmmen vi (s); die Spráche verlíeren* (траціць здольнасць гаварыць, мову);

2. (пра цела) erstárren vi (s), starr [gefühllos] wérden, ábsterben* vi (s)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

snuffle

[ˈsnʌfəl]

1.

v.i.

1) сапці́ праз зало́жаны нос

2) гавары́ць у нос, гугні́ць, гугня́віць

2.

n.

гугне́ньне n.

•

- the snuffles

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

mention

[ˈmenʃən]

1.

v.t.

1) гавары́ць пра каго́-што

2) зга́дваць, прыга́дваць

Don’t mention it! — Няма́ за што! (адка́з на падзя́ку)

not to mention — ня ка́жучы ўжо пра

2.

n.

упамі́н -у m.; зга́дка, спасы́лка f.

to make mention of — гавары́ць пра каго́-што, спасыла́цца на каго́-што

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

расстано́ўка ж.

1. (дзеянне) Áufstellung f -; Ánordnung f -, Gruppíerung f -, Vertéilung f -;

2. (паўза):

гавары́ць з расстано́ўкай bedächtig jédes Wort betónend] spréchen*; beim Spréchen Páusen máchen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

скрозь​I прыназ. durch, hindúrch (A);

скрозь шчы́ліну durch die Rítze;

скрозь тума́н im Nébel;

гавары́ць скрозь зу́бы vor sich hin múrmeln;

скрозь слёзы únter Tränen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

hóchleben

vi

j-n ~ lássen* — гавары́ць [падыма́ць] тост у го́нар (каго-н.)

es lébe hoch…! — няха́й жыве́…!

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

mítsprechen

* vi

1) гавары́ць [вымаўля́ць уго́лас] ра́зам з кім-н.

2) (über A) удзе́льнічаць у абмеркава́нні (чаго-н.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

lisp

[lɪsp]

1.

v.i., v.t.

1) шапяля́віць

2) сюсю́каць

2.

n.

шапяля́васьць f., шапяля́веньне n.

to speak with a lisp — гавары́ць шапяля́ва

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

mince

[mɪns]

1.

v.t.

1) рэ́заць (машы́нкай), сячы́ (мя́са); крышы́ць

2) рэ́заць, дакла́дна дзялі́ць

3) гавары́ць або́ трыма́цца празьме́рна ве́тліва або́ мане́рна

4) зьмякча́ць, лаго́дзіць (сло́вы)

2.

v.i.

дро́бненька ступа́ць

not to mince matters — гавары́ць про́ста й шчы́ра

3.

n.

1) дро́бна пасе́чанае або́ парэ́занае мя́са

2) гл. mincemeat

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)