liern

vi

1) (i)гра́ць на катры́нцы

2) разм. гавары́ць адно́ i то́е, манато́нна чыта́ць [гавары́ць]

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

няме́ць

1. stumm wrden, verstmmen vi (s); die Sprche verleren* (траціць здольнасць гаварыць, мову);

2. (пра цела) erstrren vi (s), starr [gefühllos] wrden, bsterben* vi (s)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

snuffle

[ˈsnʌfəl]

1.

v.i.

1) сапці́ праз зало́жаны нос

2) гавары́ць у нос, гугні́ць, гугня́віць

2.

n.

гугне́ньне n.

- the snuffles

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

mention

[ˈmenʃən]

1.

v.t.

1) гавары́ць пра каго́-што

2) зга́дваць, прыга́дваць

Don’t mention it! — Няма́ за што! (адка́з на падзя́ку)

not to mention — ня ка́жучы ўжо пра

2.

n.

упамі́н -у m.; зга́дка, спасы́лка f.

to make mention of — гавары́ць пра каго́-што, спасыла́цца на каго́-што

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

бубні́ць разм

1. (біць у бубен) die Schllentrommel schlgen*;

2. перан (гаварыць незразумела, ціха) brmmen vi, in sinen Bart brmmen, vor sich hin brmmen; naufhaltsam wiederhlen [sprchen*]

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

расстано́ўка ж

1. (дзеянне) ufstellung f -; nordnung f -, Grupperung f -, Vertilung f -;

2. (паўза):

гавары́ць з расстано́ўкай bedächtig jdes Wort betnend] sprchen*; beim Sprchen Pusen mchen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

скрозьI прыназ durch, hindrch (A);

скрозь шчы́ліну durch die Rtze;

скрозь тума́н im Nbel;

гавары́ць скрозь зу́бы vor sich hin mrmeln;

скрозь слёзы nter Tränen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

mtsprechen

* vi

1) гавары́ць [вымаўля́ць уго́лас] ра́зам з кім-н.

2) (über A) удзе́льнічаць у абмеркава́нні (чаго-н.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

hchleben

vi

j-n ~ lssen*гавары́ць [падыма́ць] тост у го́нар (каго-н.)

es lbe hoch…! — няха́й жыве́…!

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

lisp

[lɪsp]

1.

v.i., v.t.

1) шапяля́віць

2) сюсю́каць

2.

n.

шапяля́васьць f., шапяля́веньне n.

to speak with a lisp — гавары́ць шапяля́ва

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)