Verbum

га́ркаць, га́ркнуць

1. (пра сабаку) brüllen vi, knúrren vi;

2. (крычаць) laut schréien*;

га́ркаць на каго-н j-m ánschreien* [ánfahren*, ánknurren, ánranzen (разм)]

падвучы́ць разм

1. (урок і г. д.) (noch étwas) lérnen vt;

2. (падгаварыць) ánstiften vt;

3. (навучыць) léhren vt; béibringen* vt (каго-н D)

пі́льна прысл únverwandt, starr (позірк); ángespannt (напружана) m wáchsam, áchtsam;

пі́льна глядзе́ць на каго-н j-n únablässig ánsehen*; j-n únverwandten Blíckes ánsehen*

угле́дзецца

1. (у каго-н, у што-н) genáu ánsehen*, genáu betráchten; fixíeren vt;

пі́льна угле́дзецца scharf fixíeren, únverwandt ánsehen*;

2. (утаропіцца) ánstarren vt

капі́раваць

1. (рабіць копію) kopíeren vt; ábschreiben* vt (перапісваць); éine Kopíe máchen;

2. (пераймаць, падрабляць што-н) kopíeren vt, náchahmen vi (каго-н D)

апелява́ць

1. юрыд appellíeren vi;

2. перан sich wénden* (да каго-н an A);

апелява́ць да чыйго-н ро́зуму an j-s Verstánd [Vernúnft] appellíeren

нарва́цца разм únversehens stóßen* (на каго-н auf A);

нарва́цца на непрые́мнасць in éine péinliche Láge geráten*;

нарва́цца на заса́ду in éinen Hínterhalt geráten*

нацкава́ць

1. (сабак і г. д.) hétzen vt (на каго-н auf A, gégen A);

2. перан (падбухторыць) áufhetzen vt, áufstacheln vt, áufwiegeln vt

непако́й м

1. (хваляванне) Únruhe f -, -n; Áufregung f -, -en;

2. (турботы) Únrast f -;

выкліка́ць непако́й у каго-н j-n in Únruhe versétzen

заклеймава́ць brándmarken неаддз vt;

заклеймава́ць га́ньбай каго-н j-m ein Schándmal áufdrücken, j-n an den Pránger stéllen;

заклеймава́ць пага́рдай mit Veráchtung stráfen