tally

[ˈtæli]

1.

n., pl. -lies

1) бі́рка f.

2) нарэ́з, знак -у m.

3) падлі́к -у m.; вы́нік гульні́

4) ярлы́к -а́ m., нале́пка, этыке́тка f.

2.

v.t.

1) адзнача́ць на бі́рцы, запі́сваць; ве́сьці ўлі́к

2) накле́йваць, прывя́зваць ярлыкі́, этыке́ткі

3) адпавяда́ць, супада́ць

Your account tallies with mine — Твой падлі́к супада́е з маі́м

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

score

[skɔr]

1.

n.

1) вы́нік гульні́

The score was 9 to 2 in our favor — Вы́нік гульні́ быў 9:2 на на́шую кары́сьць

2) нале́жнае n.; доўг до́ўгу m.; раху́нак -ку m.

to pay the score — заплаці́ць доўг, нале́жнае або́ раху́нак

3) два дзяся́ткі, двацца́тка f.

three scores and ten — се́мдзесят

4) Mus. партыту́ра f.

5) рубе́ц -ца́ m., зару́бка, нару́бка f. (на дрэ́ве)

2.

v.t.

1) ве́сьці падлі́к

2) выйграва́ць

to score a point — вы́йграць пункт

to score a victory — атрыма́ць перамо́гу

3) Mus.

а) аркестрава́ць

б) піса́ць партыту́ру

4) падкрэ́сьліваць або́ выкрэ́сьліваць памы́лкі

- Don’t worry on that score

- pay off a score

- settle a score

- scores

- on the score of

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

дасягне́нне н

1. (атрыманне чаго) Errichung f -, -en; Errichen n -s, -; Erlngung f -, -en; das Erzelen (sub);

па дасягне́нні 50-го́ддзя nach vollndetem 50. Lbensjahr;

2. (станоўчы вынік, поспех) Erflg m -s, -e; Listung f -, -en; Errngenschaft f -, -en;

працо́ўныя дасягне́нні rbeitserfolge pl;

спарты́ўныя дасягне́нні sprtliche Listungen;

выда́тныя дасягне́нні ў галіне́ наву́кі hervrragende Listungen [Erknntnisse] auf dem Gebet der Wssenschaft

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

sequence

[ˈsi:kwəns]

n.

1) пасьлядо́ўнасьць f.; чарго́васьць f.; пара́дак -ку m.

а) alphabetical sequence — альфабэ́тны пара́дак

б) sequence of tenses — пасьлядо́ўнасьць часо́ў

2) сэ́рыя f.

a sequence of lessons on one subject — сэ́рыя ле́кцыяў на тэ́му аднаго́ прадме́та

3) вы́нікm.

4) ка́дар -ру m.

sequence of a motion picture — ка́дар фі́льму, эпізо́д -у m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

usfallen

* vi (s)

1) выпада́ць, выва́львацца

2) не адбы́цца

3) напада́ць

4) рабі́ць вы́лазку

5) дава́ць вы́нік

gut ~ — удава́цца

wie sind die Whlen usgefallen? — як прайшлі́ вы́бары?

6) выбыва́ць, не бра́цца ў разлі́к

7) прасто́йваць; вы́йсці са стро́ю

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Listung

f -, -en

1) вы́кананая пра́ца

ine hervrragende [vrzügliche] ~ — выда́тнае дасягне́нне, выда́тны твор

2) тэх. прадукцы́йнасць, магу́тнасць

3) по́спех, дасягне́нне

4) спарт. рэко́ры́, дасягне́нне, вы́нік

5) паспяхо́васць (вучняў і г.д.)

6) паві́ннасць, плацеж

sozile ~en — вы́платы на сацыя́льныя патрэ́бы

7)

~ ines ides — прынясе́нне прыся́гі [кля́твы]

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

ver=

неаддз. дзеясл. прыстаўка, указвае на:

1) паступовае спыненне дзеяння або стану: verblühen адцвіта́ць

2) няўдалы вынік дзеяння: verslzen перасалі́ць

3) дзеянне, супрацьлеглае значэнню бяспрэфікснага дзеяслова: verchten пагарджа́ць

4) змяненне месцазнаходжання або стану рэчы: verlgern перамяшча́ць, пераво́дзіць; verbssern папраўля́ць, паляпша́ць

5) аддаленне: verrisen ад’язджа́ць, выязджа́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

зыхо́д м

1. (вынік) usgang m -(e)s, usfall m -s, Ergbnis n -ses, -se, Resultt n -(e)s, -e;

зыхо́д барацьбы́ usgang [Ergbnis] des Kmpfes;

2. (скон) usgang m -(e)s, -gänge, nde n -s, Nige f -;

на зыхо́дзе дня ggen bend;

дзень на зыхо́дзе der Tag geht zur Nige;

на зыхо́дзе пе́ршага ме́сяца vor blauf des rsten Mnats;

быць на зыхо́дзе usgehen* vi (s);

гро́шы на зыхо́дзе das Geld geht zu nde

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Flge

f -, -n

1) вы́нік, рэзульта́т

die ~n trgen* — адка́зваць за вы́нікі

zur ~ hben — пацягну́ць за сабо́ю, мець вы́нікам

~ listen — слу́хацца, падпарадко́ўвацца

in der ~ — надале́й, у дале́йшым

2) вы́вад, высно́ва, заключэ́нне

~n aus (D) zehen* — рабі́ць высно́вы з чаго́-н.

3) паслядо́ўнасць

4) рад, се́рыя, том

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

record

1. [rɪˈkɔrd]

v.t.

1) запі́сваць

2) найграва́ць, запі́сваць на кружэ́лку, сту́жку

3) захо́ўваць назаўсёды, увекаве́чваць

History is recorded in books — Гісто́рыя ўвекаве́чаная ў кні́гах

2. [ˈrekərd]

n.

1) за́піс -у m.

2) пратако́л -у m.; дакумэ́нт -у m.

3) фа́кты, да́дзеныя

4) характары́стыка, рэпута́цыя f.

to have a good record — мець до́брую рэпута́цыю

criminal record — рэпута́цыя злачы́нца

5) рэко́рд -у m., найле́пшы вы́нік

to hold the record — паста́віць рэко́рд

to break the record — пабі́ць рэко́рд

3.

adj.

рэко́рдны, найбо́льшы, найвышэ́йшы

a record wheat crop — рэко́рдны ўраджа́й пшані́цы

- go on record

- off the record

- on record

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)