tally
[ˈtæli]
1.
n., pl. -lies
1) бі́рка f.
2) нарэ́з, знак -у m.
3) падлі́к -у m.; вы́нік гульні́
4) ярлы́к -а́ m., нале́пка, этыке́тка f.
2.
v.t.
1) адзнача́ць на бі́рцы, запі́сваць; ве́сьці ўлі́к
2) накле́йваць, прывя́зваць ярлыкі́, этыке́ткі
3) адпавяда́ць, супада́ць
Your account tallies with mine — Твой падлі́к супада́е з маі́м
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
score
[skɔr]
1.
n.
1) вы́нік гульні́
The score was 9 to 2 in our favor — Вы́нік гульні́ быў 9:2 на на́шую кары́сьць
2) нале́жнае n.; доўг до́ўгу m.; раху́нак -ку m.
to pay the score — заплаці́ць доўг, нале́жнае або́ раху́нак
3) два дзяся́ткі, двацца́тка f.
three scores and ten — се́мдзесят
4) Mus. партыту́ра f.
5) рубе́ц -ца́ m., зару́бка, нару́бка f. (на дрэ́ве)
2.
v.t.
1) ве́сьці падлі́к
2) выйграва́ць
to score a point — вы́йграць пункт
to score a victory — атрыма́ць перамо́гу
3) Mus.
а) аркестрава́ць
б) піса́ць партыту́ру
4) падкрэ́сьліваць або́ выкрэ́сьліваць памы́лкі
•
- Don’t worry on that score
- pay off a score
- settle a score
- scores
- on the score of
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
дасягне́нне н
1. (атрыманне чаго-н) Erréichung f -, -en; Erréichen n -s, -; Erlángung f -, -en; das Erzíelen (sub);
па дасягне́нні 50-го́ддзя nach volléndetem 50. Lébensjahr;
2. (станоўчы вынік, поспех) Erfólg m -s, -e; Léistung f -, -en; Errúngenschaft f -, -en;
працо́ўныя дасягне́нні Árbeitserfolge pl;
спарты́ўныя дасягне́нні spórtliche Léistungen;
выда́тныя дасягне́нні ў галіне́ наву́кі hervórragende Léistungen [Erkénntnisse] auf dem Gebíet der Wíssenschaft
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
sequence
[ˈsi:kwəns]
n.
1) пасьлядо́ўнасьць f.; чарго́васьць f.; пара́дак -ку m.
а) alphabetical sequence — альфабэ́тны пара́дак
б) sequence of tenses — пасьлядо́ўнасьць часо́ў
2) сэ́рыя f.
a sequence of lessons on one subject — сэ́рыя ле́кцыяў на тэ́му аднаго́ прадме́та
3) вы́нік -у m.
4) ка́дар -ру m.
sequence of a motion picture — ка́дар фі́льму, эпізо́д -у m.
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
áusfallen
* vi (s)
1) выпада́ць, выва́львацца
2) не адбы́цца
3) напада́ць
4) рабі́ць вы́лазку
5) дава́ць вы́нік
gut ~ — удава́цца
wie sind die Wáhlen áusgefallen? — як прайшлі́ вы́бары?
6) выбыва́ць, не бра́цца ў разлі́к
7) прасто́йваць; вы́йсці са стро́ю
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Léistung
f -, -en
1) вы́кананая пра́ца
éine hervórragende [vórzügliche] ~ — выда́тнае дасягне́нне, выда́тны твор
2) тэх. прадукцы́йнасць, магу́тнасць
3) по́спех, дасягне́нне
4) спарт. рэко́ры́, дасягне́нне, вы́нік
5) паспяхо́васць (вучняў і г.д.)
6) паві́ннасць, плацеж
soziále ~en — вы́платы на сацыя́льныя патрэ́бы
7)
~ éines Éides — прынясе́нне прыся́гі [кля́твы]
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
ver=
неаддз. дзеясл. прыстаўка, указвае на:
1) паступовае спыненне дзеяння або стану: verblühen адцвіта́ць
2) няўдалы вынік дзеяння: versálzen перасалі́ць
3) дзеянне, супрацьлеглае значэнню бяспрэфікснага дзеяслова: veráchten пагарджа́ць
4) змяненне месцазнаходжання або стану рэчы: verlágern перамяшча́ць, пераво́дзіць; verbéssern папраўля́ць, паляпша́ць
5) аддаленне: verréisen ад’язджа́ць, выязджа́ць
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
зыхо́д м
1. (вынік) Áusgang m -(e)s, Áusfall m -s, Ergébnis n -ses, -se, Resultát n -(e)s, -e;
зыхо́д барацьбы́ Áusgang [Ergébnis] des Kámpfes;
2. (скон) Áusgang m -(e)s, -gänge, Énde n -s, Néige f -;
на зыхо́дзе дня gégen Ábend;
дзень на зыхо́дзе der Tag geht zur Néige;
на зыхо́дзе пе́ршага ме́сяца vor Áblauf des érsten Mónats;
быць на зыхо́дзе áusgehen* vi (s);
гро́шы на зыхо́дзе das Geld geht zu Énde
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
Fólge
f -, -n
1) вы́нік, рэзульта́т
die ~n trágen* — адка́зваць за вы́нікі
zur ~ háben — пацягну́ць за сабо́ю, мець вы́нікам
~ léisten — слу́хацца, падпарадко́ўвацца
in der ~ — надале́й, у дале́йшым
2) вы́вад, высно́ва, заключэ́нне
~n aus (D) zíehen* — рабі́ць высно́вы з чаго́-н.
3) паслядо́ўнасць
4) рад, се́рыя, том
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
record
1. [rɪˈkɔrd]
v.t.
1) запі́сваць
2) найграва́ць, запі́сваць на кружэ́лку, сту́жку
3) захо́ўваць назаўсёды, увекаве́чваць
History is recorded in books — Гісто́рыя ўвекаве́чаная ў кні́гах
2. [ˈrekərd]
n.
1) за́піс -у m.
2) пратако́л -у m.; дакумэ́нт -у m.
3) фа́кты, да́дзеныя
4) характары́стыка, рэпута́цыя f.
to have a good record — мець до́брую рэпута́цыю
criminal record — рэпута́цыя злачы́нца
5) рэко́рд -у m., найле́пшы вы́нік
to hold the record — паста́віць рэко́рд
to break the record — пабі́ць рэко́рд
3.
adj.
рэко́рдны, найбо́льшы, найвышэ́йшы
a record wheat crop — рэко́рдны ўраджа́й пшані́цы
•
- go on record
- off the record
- on record
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)