Пары слоў з процілеглым значэннем: праўда — хлусня, дабро — зло і пад.
[Ад грэч. anti — супраць і onyma — імя, назва.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Пары слоў з процілеглым значэннем: праўда — хлусня, дабро — зло і пад.
[Ад грэч. anti — супраць і onyma — імя, назва.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
(ад анты... +
словы адной і той жа часціны мовы з процілеглым значэннем.
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
(ад анты- +
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
АНТАНІМІ́Я,
тып семантычных адносін лексічных адзінак, якія маюць процілеглае значэнне (антонімаў). Антанімічныя пары належаць да адной часціны мовы: назоўнікаў («дабро — зло»), прыметнікаў («шырокі — вузкі»), дзеясловаў («браць — аддаваць»), прыслоўяў («далёка — блізка»). Паводле структуры падзяляюцца на аднакарэнныя («замкнуць — адамкнуць») і рознакарэнныя («сумны — вясёлы»). Вылучаюць поўную, няпоўную (частковую) і кантэкстуальную антанімію. Поўныя
Г.К.Усціновіч.
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)