спірт, -у, М -рце, мн. спірты́, -о́ў, м.
1. адз. Гаручая, з высокім працэнтам алкаголю вадкасць, якая атрымліваецца перагонкай некаторых прадуктаў, што змяшчаюць у сабе цукар і крухмал.
Вінны с.
2. Арганічнае злучэнне, вуглевадарод, у якім атам вадароду замешчаны водным астаткам (спец.).
Метылавы с.
Драўняны с.
|| прым. спіртавы́, -а́я, -о́е і спіртны́, -а́я, -о́е (да 1 знач.).
Спіртавыя лакі.
Спіртавое браджэнне.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
тапі́ць¹, таплю́, то́піш, то́піць; незак.
1. каго-што. Прымушаць тануць, затапляць.
Т. варожыя караблі.
2. перан., каго-што. Губіць, выдаючы, нагаворваючы на каго-н. (разм.).
3. перан., што. Заглушаць у сабе (думкі, пачуцці і пад.; разм.).
Т. гора ў працы.
|| зак. патапі́ць, -таплю́, -то́піш, -то́піць; пато́плены і утапі́ць, утаплю́, уто́піш, уто́піць; уто́плены.
|| наз. тапле́нне, -я, н. і патапле́нне, -я, н. (да 1 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
überéssen
* (sich) (an, mit D) аб’яда́цца (чым-н.), сапсава́ць сабе́ стра́ўнік (чым-н.)
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
éinbilden
sich (D) etw. ~ — уяўля́ць сабе́ што-н.
sich (D) viel [étwas] ~ — зазна́цца, зафанабэ́рыцца
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
léidlich
1.
a ніштава́ты, цярпі́мы
2.
adv сяк-так, ніштава́та, так сабе́, даво́лі
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
verkápseln, verkápseln sich
1.
мед. інкапсулява́цца, закры́вацца ў абало́нку
2) замыка́цца ў сабе́
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
verknácksen
vt
1)
sich (D) etw. ~ — вы́віхнуць сабе́ што-н.
2) гл. verknacken
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
bob1 [bɒb] n.
1. ківо́к (галавой); схіле́нне (цела)
2. каро́ткая жано́чая стры́жка
3. (pl. bob) infml шы́лінг (старая англійская манета);
I’ve got only ten bob on me. Я маю пры сабе толькі 10 шылінгаў.
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
дзьмуць несов. дуть;
◊ і ў вус (сабе́) не дзьме — и в ус (себе́) не ду́ет;
куды́ ве́цер дзьме — куда́ ве́тер ду́ет;
дз. у сваю́ дуду́ — гнуть своё
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
дзяці́нства ср.
1. де́тство;
2. разг. ребя́чество;
ён трыма́ўся сур’ёзна і не мог дазво́ліць сабе́ тако́га дз. — он держа́лся серьёзно и не мог позво́лить себе́ тако́го ребя́чества
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)