стылі́ст, ‑а, М ‑сце, м.

Той, хто валодае майстэрствам літаратурнага стылю, майстар стылю. Гогаль быў выдатны стыліст, які цудоўна ведаў рускую мову і валодаў ёю, як сапраўдны майстра. «Полымя».

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

цудо́ўны

1. (чарадзейны) Wúnder-, wúnderbar;

2. (выдатны, адмысловы) wúndervoll; hérrlich, wúnderschön, entzückend, prächtig

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

Выда́тнік (БРС). Наватвор 20‑х гадоў ад выда́тны; згодна з Крукоўскім (Уплыў, 127), калька з рус. отличник; параўн. таксама Трубачоў, Этимология, 1971, 384 (семантычная калька — еўрапеізм).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

ohnegléichen

adv inv непараўна́льны; выда́тны, цудо́ўны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

unvergléichlich, únvergleichlich

a непараўна́ны, непараўна́льны, выда́тны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

knórke

a дыял. выда́тны, цудо́ўны, фа́йны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

wéitberühmt

a славу́ты; выда́тны, шыро́ка вядо́мы

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

hervórragend

a выда́тны, знакамі́ты, надзвыча́йны, выклю́чны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

remarkable

[rɪˈmɑ:rkəbəl]

adj.

го́дны, ва́рты ўва́гі, незвыча́йны, выда́тны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

of mark

ва́жны, выда́тны; сла́ўны (пра чалаве́ка)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)