flabby [ˈflæbi] adj.

1. infml дру́злы; адві́слы; вя́лы

2. сла́бы

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

weakly [ˈwi:kli] adj.

1. хвараві́ты, кво́лы

2. сла́бы, няўсто́йлівы (маральна)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

бездапамо́жны hílflos; schwach (слабы); óhnmächtig (бяссільны); únbeholfen (няспрытны)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

нямо́глы разм kráftlos; schwach (слабы); krank, siech (хваравіты)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

słabowity

хваравіты; кволы; слабы

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

chorowity

хваравіты; слабы; кволы

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

сла́бенькі, ‑ая, ‑ае.

Памянш.-ласк. да слабы. З маленькага слабенькага некалі шчанючка вырас дужы сабака. Мурашка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

недарэ́ка, -і, ДМ -у, Т -ам, м.; ДМ -рэ́цы, Т -ай (-аю), ж., мн. -і, -рэ́к і -аў (разм.).

1. Някемлівы, няўмелы, адсталы чалавек.

2. Тое, што і няўклюда.

3. Слабы, хваравіты чалавек.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

аперыты́ў

(фр. apéritif)

слабы спіртны напітак для ўзбуджэння апетыту.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

астэнапі́я

(ад гр. asthenes = слабы + ops = вока)

аслабленне зроку.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)