poświata

ж. слабое святло; мігценне; свячэнне

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

emit [ɪˈmɪt] v. выдзяля́ць, вылуча́ць (цяпло, святло і да т.п.), выпраме́ньваць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

святлано́сны, ‑ая, ‑ае.

Які вылучае або нясе святло. Святланосныя прамені.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

афаты́чны

(ад а- + гр. phos, photos = святло)

звязаны з глыбіннай зонай марскіх і азёрных вадаёмаў, у якую не пранікае святло.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

Све́тлік ‘прыстасаванне для асвятлення хаты лучынай’ (Сцяшк.). Да светлы, святло (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

зіхаце́ць, 1 і 2 ас. не ўжыв., -ці́ць; незак.

Блішчэць, ззяць пералівістым святлом; пералівацца, адбіваючы святло.

Зіхацелі зоркі.

На мокрай траве зіхаціць раса.

У кватэры ўсё зіхаціць ад чысціні (вылучаецца чысцінёй).

|| наз. зіхаце́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

прыга́снуць, ‑не; зак.

Разм. Паслабець, зменшыцца (пра полымя, святло і пад.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ме́сячный ме́сячны;

ме́сячный окла́д ме́сячны акла́д;

ме́сячный свет ме́сячнае святло́;

ме́сячный план ме́сячны план.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

torchlight [ˈtɔ:tʃlaɪt] n. святло́ пахо́дні;

a tor chlight procession шэ́сце з пахо́днямі

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

струме́ніць, 1 і 2 ас. не ўжыв., -ніць; незак., што і без дап.

Цячы струменем, струменямі; пашыраць, вылучаць (пах, святло і пад.).

Ручаёк струменіць з-пад арэхавага куста. 3 лесу струменіць пах смалы (перан.: вылучае пах).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)