пло́щадь ж.

1. в разн. знач. пло́шча, -шчы ж.;

пло́щадь геометри́ческой фигу́ры пло́шча геаметры́чнай фігу́ры;

жила́я пло́щадь жыла́я пло́шча;

поле́зная пло́щадь кары́сная пло́шча;

лесна́я пло́щадь лясна́я пло́шча;

2. (в городе, селе) пло́шча, -чы ж.; пля́ц, род. пля́ца м.;

Кра́сная пло́щадь Кра́сная пло́шча.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

square​1 [skweə] n.

1. квадра́т;

a solid square куб;

bring a number to a square math. узво́дзіць у квадра́т;

The square of three is nine. Тры ў квадраце роўна дзевяці.

2. пло́шча, пляц;

Trafalgar Square Трафальга́рская пло́шча

3. навуго́льнік (для чарчэння)

4. infml, derog. мешчані́н, рэтрагра́д

♦

be on the square infml паво́дзіць сябе́ сумле́нна;

break squares паруша́ць прыня́ты пара́дак;

out of square ко́са; няпра́вільна

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Platz

m -es, Plätze

1) ме́сца

2) пло́шча, пляц

~ máchen — саступа́ць ме́сца

néhmen Sie ~! — сяда́йце!

auf die Plätze! — на старт!

~ gemácht!, ~ da! — адхіні́ся!, набо́к!

den érsten ~ belégen — спарт. заня́ць пе́ршае ме́сца

3) ме́сца, паса́да

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

rynek, ~ku

ryn|ek

м.

1. рынак, рыначны пляц, базар, базарны пляц;

2. эк. рынак;

~ek światowy — сусветны рынак;

~ek dewizowy — валютны рынак;

~ek krajowy — унутраны рынак;

~ek papierów wartościowych — рынак каштоўных папер;

~ek pracy — рынак працы;

~ek światowy — сусветны рынак;

~ek wewnętrzny — унутраны рынак;

~ek wolnokonkurencyjny — рынак свабоднай канкурэнцыі;

~ek zagraniczny — знешні (замежны) рынак;

~ek zbytu — рынак збыту;

~ek zrównoważony — збалансаваны рынак;

czarny ~ek — чорны рынак;

3. кірмаш, базар

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

concourse

[ˈkɑ:nkɔrs]

n.

1) нато́ўп, гурт -у́ m., гу́рба f.

2) зьліцьцё n., злучэ́ньне ў адно́ цэ́лае

at the concourse of two rivers — пры зьлі́цьці дзьвюх рэ́чак

3) пляц -у m., пло́шча f.

4) гало́ўны вэстыбю́ль вакза́лу

5) пад’е́зд -у m., даро́га (пад ха́ту), бульва́р -у m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

cover ground

а) прайсьці́ не́йкую адле́гласьць

б) падаро́жнічаць

from the ground up — ца́лкам, зусі́м

get off the ground — распача́ць, рабі́ць по́ступ

give ground — адступа́ць, саступа́ць

grounds —

а) зямля́, сад, гаро́д; пляц каля до́му

б) аса́дак, гу́шча (на дне гарба́ты, ка́вы)

hold or stand one’s ground — мо́цна трыма́цца, не саступа́ць, не адступа́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

далучы́цца, ‑лучуся, ‑лучышся, ‑лучыцца; зак., да каго-чаго.

1. Дабавіцца да чаго‑н., стварыць адно цэлае з чым‑н. У гэтым годзе да .. [асушаных плошчаў] далучыцца яшчэ каля 50 тысяч гектараў тарфянікаў. «Полымя». І пасля гэтага, калі да двух дзесяцін Хвёдаравых далучылася дзесяціна жончына, — і тады нічога не змянілася. Чорны. Да пералётнага святла ракет далучыўся пажар эшалона. Брыль.

2. Прымкнуць да каго‑, чаго‑н., увайсці ў лік удзельнікаў, членаў чаго‑н. Чалавек далучыўся да дэманстрацыі і павёў першую калону касцельнаю вуліцаю на пляц. Чорны. Да партызан далучылася ўсё насельніцтва. Маўр. // Прыняць удзел у чым‑н. Далучыцца да працы. □ Бастуючым удалося .. пераканаць рабочых далучыцца да ўсеагульнай забастоўкі. «Полымя».

3. Згадзіцца з кім‑н., стаць на чый‑н. бок. Далучыцца да выказанай прапановы. □ Алена цалкам далучылася да Максімавых поглядаў на Саўкава партызанства. Колас.

4. Пазнаёміцца з чым‑н., асвоіць што‑н. Далучыцца да грамадскага жыцця краіны. □ Толькі далучыўшыся да багаццяў чалавечага генія, .. [пісьменнік] можа стаць сапраўдным творцам. Івашын.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

істу́жка і сту́жка, ‑і, ДМ ‑жцы; Р мн. ‑жан; ж.

1. Палоска каляровай тканіны, якая скарыстоўваецца для ўпрыгожання, аблямоўкі і інш. мэт. Чырвоная істужка. □ Выйшла на пляц.. [Аксеня] — у шаўковых істужках, заплеценых у косы. Пестрак. // Палоска шаўковай тканіны пэўнага колеру і памераў для ордэнскага знака, медаля; нашыўка; знак адрознення. Ордэнская істужка. □ Гарэлі на сонцы чырвоныя істужкі на шапках у партызан. Шамякін.

2. Доўгая вузкая палоска з якога‑н. матэрыялу, якая служыць для тэхнічных і іншых патрэб. Ізаляцыйная істужка. □ Некаторы час тэлеграф маўчаў. І вось паплыла белая стужка з кропкамі і працяжнікамі. Алешка.

3. перан.; чаго. Тое, што ўецца, цягнецца вузкай доўгай паласой. Вузкая істужка рэек ляжала ўпоперак цераз Пнівадку. Чорны. За лугам сіняй істужкай вілася рэчка. Пестрак.

4. Рухомае перадатачнае палатно ў некаторых механізмах, транспартных прыстасаваннях. Канвеерная істужка. □ Пабеглі па бясконцай істужцы транспарцёра ўгору цагліны. Паслядовіч.

•••

Кінематаграфічная істужка — празрыстая істужкападобная плёнка з нанесеным на яе слоем святлоадчувальнай эмульсіі; кінаплёнка.

Кулямётная істужка — парусінавая або металічная палоска з гнёздамі для патронаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Майда́н 1 ’плошча, дзе збіраюцца сходы, адбываюцца кірмашы’, ’вялікі двор або пляц (у маёнтку)’ (ТСБМ, Булг., Сцяшк.; Сл. ПЗБ; палес., Нар. сл., ТС), ’пастаўнік у полі’, ’прыбудоўка да хлява’, ’загарадзь для свіней, цялят перад хлявом’ (бяроз., Шатал., зах.-палес., Нар. сл.; брэсц., ДАБМ, к. 232), ’вялікі ўчастак ворнай зямлі’ (Бір.; нясв., Яшк.; мазыр., З нар. сл.), ’шырокая прастора, вялікае гала’ (стол., Яшк.; іван., усх.-палес., Нар. сл.), ’смалакурня, месца, дзе былі прамысловыя збудаванні лясных або рыбных промыслаў, дзе выганялі дзёгаць, выпальвалі кавальскі вугаль’, ’яма, дзе гналі смалу’, ’яма для дзёгцю’ (Бяльк., Маш.; стол., бых., Рам. 3; слаўг., Яшк., Растарг.; гродз., мін., Яшк.; Сл. ПЗБ). Укр. майда́н ’плошча’, ’лясная паляна’; ’смалакурня’, рус. майда́н ’плошча, месца сходак’, ст.-рус. маидан ’базарная плошча’, польск. majdan ’плошча ў лагеры для кірмашоў і нарад, акружаны палаткамі’, ’базар’, ’смалакурня’. Бел. лексема запазычана хутчэй за ўсё праз укр. мову з крым.-тат. mäidan, тур. meydan, якія паходзяць з араб. majdān (Фасмер, 2, 559; Радлаў, 4, 1990, 2069; Бернекер, 2, 6; Брукнер, 318).

Майда́н 2 ’зарослы хмызняком роў’ (Бяльк.), рус. майда́н ’прасека ў лесе на высокім месцы’ складаюць адзін арэал. Да майда́н 1 (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

parade

[pəˈreɪd]

1.

n.

1) пара́д -а m.; урачы́сты марш, працэ́сія

2) выстаўля́ньне напака́з

to make a parade of — выстаўля́ць напака́з, задава́цца, выхваля́цца

3) ме́сца, дзе адбыва́ецца пара́д

4) вайско́вы пака́з, агля́д во́йска

5) пляцо́ўка для вайско́вых вучэ́ньняў, пара́даў, пляц-пара́д

2.

v.

1) ісьці́ пара́дам напака́з

2) ісьці́ ў працэ́сіі

3) выстаўля́ць напака́з

4) стро́іць (-ца) для вайско́вага агля́ду або́ інспэ́кцыі; маршырава́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)