энцэфаламіэлі́т

(ад гр. enkephalos = мозг + myelos = спінны мозг)

запаленне галаўнога і спіннога мозгу.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

hemorrhage

[ˈhemərɪdʒ]

n.

кровазьліцьцё n. (у мо́зг); крывацёк -у m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

касцявы́ анат Knóchen-, knöchern;

касцявы́ мозг Knóchenmark n -(e)s

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

Мяжджы́ ’мазгі’ (Рам. 5). Да мозг (гл.). Пачатковае мя‑ пад уплывам літ. smẽgenys ’тс’. Чаргаванне зг > ждж.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Gróßhirn

n -(е)s, -e галаўны́ мозг

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

міэла-

[гр. myelos = (касцявы) мозг]

першая састаўная частка складаных слоў, якая выражае паняцце «касцявы мозг».

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

АПАПЛЕКСІ́Я

(ад грэч. apoplēssō разбіваць ударам),

кровазліццё, што хутка развіваецца, у які-небудзь орган, напр. мозг (гл. Інсульт).

т. 1, с. 418

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

kręgowy

пазваночны, хрыбетны;

rdzeń kręgowy — спінны мозг

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Мазгі́ 1, мазге́, мазкі́ ’мозг’, ’розум’, ’памяць’ (Нас., Др.-Падб., Шат., Касп., Бяльк., Растарг., Мат. Гом., Ян., зах.-бел. КЭС, Сл. ПЗБ). Да мозг (гл.).

Мазгі́ 2 ’кішкі, мякаць у гарбузе, дзе знаходзіцца насенне’ (Нас.), круп. ’мяккая частка дрэва паміж карой і драўнінай’ (Нар. сл.). Да мязга́ (гл.). У выніку дзеяння народнай этымалогіі семантыка і афармленне наблізіліся да лексемы мазгі (паводле падабенства размяшчэння).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Мазжачок ’аддзел галаўнога мозга ў патылічнай частцы галавы’ (ТСБМ), укр. мо́зочок, польск. móżdżek. Бел. лексема запазычана з рус. мозжечок. Да мозг (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)