крэ́мніевы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да крэмнію. // Які змяшчае ў сабе крэмній. Крэмніевая кіслага.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

купарва́сны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да купарвасу. // Які змяшчае ў сабе купарвас. Купарвасная руда.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бескісларо́дны, ‑ая, ‑ае.

Які не мае, не ўтрымлівае ў сабе кіслароду. Бескіслародныя кіслоты. Бескіслароднае асяроддзе.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нафарбава́цца, ‑буюся, ‑буешся, ‑буецца; зак.

Разм. Намазаць сабе губы, шчокі, бровы і інш. касметычнай фарбай.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нафто́лавы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны і да нафтолу, утрымлівае ў сабе нафтол. Нафтолавыя фарбавальнікі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ніо́біевы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да ніобію. // Які мае ў сабе ніобій. Ніобіевыя руды.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рухляко́вы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да рухляку, які змяшчае ў сабе рухляк. Рухляковы пласт.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сільвіні́тавы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да сільвініту; які ўтрымлівае ў сабе сільвініт. Сільвінітавы пласт.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сінеро́дны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да сінероду; змяшчае ў сабе сінерод; цыяністы. Сінеродныя злучэнні.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фтарапла́сты, ‑аў; адз. фтарапласт, ‑у, М ‑сце, м.

Сінтэтычныя палімеры, якія маюць у сабе фтор.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)