capture2 [ˈkæptʃə] v.

1. палані́ць, узя́ць у пало́н, захапі́ць

2. злаві́ць (злачынцу)

3. завало́даць, зачарава́ць, захапі́ць (уяўленне, увагу і да т.п.)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

jasyr, ~u

м. ясыр; палон (татарскі або турэцкі)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

gefngen

1.

part II ад fngen

*

2.

a зло́ўлены; паса́джаны ў турму́; узя́ты ў пало́н

sich ~ gben* — зда́цца ў пало́н

3.

:

~ hlten* — трыма́ць пад ва́ртай [а́рыштам, у пало́не]

~ nhmen* — браць у пало́н

~ stzen — заключа́ць пад ва́рту [у турму́]

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

prisoner [ˈprɪznə] n. зняво́лены; пало́нны;

political prisoners паліты́чныя зняво́леныя;

take smb. prisoner узя́ць каго́-н. у пало́н;

keep/hold smb. prisoner трыма́ць каго́-н. у пало́не

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Erberung

f -, -en

1) заваява́нне, захо́п

2) перан. узя́цце [захо́п] у пало́н

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

плене́ние ср., книжн.

1. (действие) палане́нне, -ння ср., мн. нет;

2. (плен) пало́н, -ну м., мн. нет;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пленённый

1. узя́ты ў пало́н, паланёны, запало́нены;

2. перен. паланёны, запало́нены; (очарованный) зачарава́ны; (привлечённый) прыва́блены; (увлечённый) захо́плены;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зда́цца¹, зда́мся, здасіся, зда́сца; здадзімся, здасце́ся, здаду́цца; зда́ўся, здала́ся, -ло́ся; зда́йся; зак.

1. Спыніўшы супраціўленне, прызнаць сябе пераможаным.

З. ў палон.

2. Аслабець, страціць сілы.

Апошні год ён зусім здаўся.

3. Даверыцца каму-, чаму-н., паспадзявацца на каго-, што-н.

Я на вас здаўся, а вы тут вось што робіце.

|| незак. здава́цца, здаю́ся, здае́шся, здае́цца; здаёмся, здаяце́ся, здаю́цца; здава́йся.

|| наз. зда́ча, -ы, ж. (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

пленя́ться

1. (очаровываться) зачаро́ўвацца; (увлекаться) захапля́цца;

2. страд. бра́цца ў пало́н; палані́цца; зачаро́ўвацца; чарава́цца; прыва́блівацца, ва́біцца; см. пленя́ть.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

фуражы́р, ‑а, м.

1. Асоба, у абавязкі якой уваходзяць нарыхтоўка, захоўванне і выдача фуражу. Фуражыр калгаса. Фуражыр эскадрона. □ Муж, Федзя, працуе фуражырам на ферме, працадні яму ідуць кожны дзень. Палтаран.

2. Уст. Ваеннаслужачы, які прызначаўся для нарыхтоўкі фуражу. Захапіць у палон фуражыраў ворага.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)