аметы́ст
(лац. amethystus, ад гр. amethystos)
мінерал, разнавіднасць кварцу, каштоўны камень фіялетавага або блакітна-фіялетавага колеру; выкарыстоўваецца для ювелірных вырабаў.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
астрафілі́т
(ад астра- + гр. phyllon = ліст)
рэдкасны мінерал класа сілікатаў, сілікат тытану залаціста-бурага, бронзава-жоўтага колераў са шкляным бляскам.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
бастнезі́т
(ад ням. Bastnez = назва мясцовасці ў Швейцарыі)
мінерал класа карбанатаў жоўтага, шэрага, карычневага колеру або бясколерны са шкляным бляскам.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
беры́л
(гр. beryllos)
мінерал класа сілікатаў жоўта-зялёнага, зеленавата-блакітнага або ружовага колеру;
празрысты б. — каштоўны камень (гл. аквамарын, ізумруд).
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
бранеры́т
[ад англ. J. Branner = прозвішча амер. геолага (1850—1922)]
мінерал, уранавая, торыевая і іншыя солі тытанавых кіслот, руда урану.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
гастынгсі́т
(ад англ. Hastings = назва радовішча ў Канадзе)
мінерал, манаклінны кальцыевы амфібол сінявата-зялёнага або чорнага колеру са шкляным бляскам.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
гентгельві́н
(ад бельг. Gent = назва горада ў Бельгіі + гельвін)
рэдкі мінерал групы гельвіну, бясколерны ці блекла-жоўты са шкляным бляскам.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
каіні́т
(ад гр. kainos = новы)
мінерал класа сульфатаў жаўтаватага, шаравата-белага колеру з шкляным бляскам; выкарыстоўваецца для вырабу калійных угнаенняў.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
калемані́т
[ад англ. Coleman = прозвішча ўладальніка рудніка (1824—1893)]
мінерал, водазмяшчальны барат кальцыю, бясколерная крышталічная маса; руда для атрымання бору.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
лабрадо́р
(англ. Labrador = назва паўвострава ў паўн.-ўсх. Канадзе)
мінерал групы палявых шпатаў, бясколерны, шэры або зеленаваты; выкарыстоўваецца ў будаўніцтве.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)