супярэ́чыць, -чу, -чыш, -чыць; незак.

1. каму. Пярэчыць, не згаджаючыся з кім-н.

С. бацьку.

2. (1 і 2 ас. не ўжыв.), чаму. Не адпавядаць, маючы ў сабе супярэчнасці.

Паказанні сведак супярэчылі адно аднаму.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

усвядо́міць, -млю, -міш, -міць; -млены; зак.

Поўнасцю зразумець што-н.; уразумець.

У. неабходнасць чаго-н. У. сабе ўсе акалічнасці справы.

|| незак. усведамля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е і усвядо́мліваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. усведамле́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

дуць, дую, дуеш, дуе; незак.

Разм. Тое, што і дзьмуць.

•••

І ў вус (сабе) не дуе — тое, што і у вус (сабе) не дзьме (гл. дзьмуць).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нятлу́сты, ‑ая, ‑ае.

1. Які змяшчае ў сабе мала тлушчу, даволі посны. Нятлустае мяса.

2. Які мала змяшчае ў сабе карысных для раслін рэчываў. Нятлустая глеба.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

жалезазмяшча́льны, ‑ая, ‑ае.

Які змяшчае ў сабе жалеза.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

самаабвінава́чанне, ‑я, н.

Абвінавачанне, якое прад’яўляецца самому сабе.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

самаўнушэ́нне, ‑я, н.

Унушэнне чаго‑н. Самому сабе.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

хлары́дны, ‑ая, ‑ае.

Які змяшчае ў сабе хларыды.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

niespecjalnie

разм. не асабліва; няважна; так сабе

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

niespecjalny

разм. не асаблівы; няважны; так сабе

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)