панадзява́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Надзець на сябе шмат чаго‑н. або на вялікую колькасць каго‑, чаго‑н. Франтавікі панадзявалі ўзнагароды. Панадзяваць кавалачкі на падушкі. □ Зіна засмяялася, паклікала хлопцаў, панадзявала ім панамкі і павяла на пляж. Гаўрылкін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

sandy

[ˈsændi]

adj.

1) пяшча́ны

a sandy beach — пяшча́ны пля́ж

2) пяско́вы (пра ко́лер)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

БУДЭ́Н

(Boudin) Эжэн (13.7.1824, г. Анфлёр, Францыя — 8.8.1898),

французскі жывапісец. Яго паэтычныя пейзажы з тонкай фіксацыяй паветранага асяроддзя папярэднічалі жывапісным пошукам майстроў імпрэсіянізму («Крыналіны на пляжы ў Трувілі», 1869; «Пляж у Трувілі», 1871).

т. 3, с. 317

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

А́НЦЫО

(Ancio),

кліматычны курорт у Італіі. Каля 55 км на Пд ад Рыма, на беразе Тырэнскага м. Вядомы з часоў Стараж. Рыма. Мяккі міжземнаморскі клімат, шырокі пляж, працяглы перыяд марскіх купанняў. Музей тэрмаў, рэшткі рымскіх пабудоў.

т. 1, с. 409

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

beach

[bi:tʃ]

1.

n.

1) бе́раг мо́ра

2) пляж -у m.

2.

v.t.

падплыва́ць да бе́рагу

•

- on the beach

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

АРКАШО́Н

(Arcachon),

кліматычны курорт на беразе Біскайскага заліва ў Францыі. На ПдЗ ад г. Бардо. Узнік у 19 ст. Мяккі марскі клімат без рэзкіх ваганняў т-ры, пляж даўж. каля 6 км, дзюны, хвойнікі. Шматлікія санаторыі і гасцініцы. Буйнейшы ў Еўропе цэнтр па здабычы вустрыц.

т. 1, с. 479

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Strand

m -(e)s, Strände марскі́ бе́раг, пляж

ein Schiff geríet [lief] auf ~ — карабе́ль сеў на мель

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

дзі́кі, -ая, -ае.

1. Які знаходзіцца на першабытнай стадыі развіцця (пра людзей), не культываваны (пра расліны), не прыручаны (пра жывёл).

Дзікія плямёны.

Дзікая яблыня.

Дзікая качка.

2. Незаселены, неабжыты.

Д. кут.

3. Неўтаймаваны, шалёны.

У душы яго кіпеў д. гнеў.

4. Люты, зверскі, які пераходзіць межы нармальнага.

Д. крык.

Дзікая расправа.

Дзікае забойства.

5. перан. Нелюдзімы, які дзічыцца, пазбягае людзей.

6. Не звязаны ні з якімі арганізацыямі, які дзейнічае самастойна (разм.).

Дзікая арцель.

Д. пляж.

○

Дзікае мяса (разм.) — нарасць на ранах, якія доўга не зажываюць.

|| наз. дзі́касць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

sand​1 [sænd] n.

1. пясо́к;

a grain of sand пясчы́нка

2. pl. sands пясча́ны пляж

3. pl. sands пусты́ня, пяскі́;

The sands are running out. Час бяжыць.

♦

plough the sand(s) займа́цца бескары́снай спра́вай

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

прагуля́нка Быўшы панскі пляж ці месца адпачынку (у многіх месцах Беларусі).

□ ур. Прагулянка каля в. Кулікоўка Слаўг.

Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)