сыта́, ‑ы, ДМ сыце, ж.

Даўняя беларуская страва — мёд або цукар, разведзеныя гатаванай вадой. За прасначкамі йшлі кампоты, Кісель з мядоваю сытою; Вячэру скончылі куццёю. Колас. А частавалі Сытой салодкай. Ідуць праводзіць За рэчку цётку. Барадулін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

*Лабарда́, лъбърдастрава з рознага збору’ (Нар. лекс.). З лабанда (гл.) пад уплывам бурдаі (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Су́слыстрава з семені канопляў, стоўчанага з цыбуляй і соллю’ (Нік., Оч.). Да сусла, гл.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Nhrung

f -, -en харч, е́жа, стра́ва

ine ~ erwrben* — зарабля́ць сабе́ на хлеб

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

Gehrn

n -(е)s, -e

1) (галаўны́) мозг

2) мазгі́ (страва, ежа)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

галубцы́, ‑оў; адз. галубец, ‑бца, м.

Страва, прыгатаваная з мяснога ці якога‑н. іншага фаршу, загорнутага ў капусныя лісты і тушанага ў соусе. — А я такіх галубцоў нагатавала, што Пеця ледзь ад талеркі адарваўся, — ласкава казала Рыпіна. Стаховіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

запра́ўка, ‑і, ДМ ‑праўцы, ж.

1. Дзеянне паводле дзеясл. запраўляць (у 1 знач.) — заправіць, запраўляцца — заправіцца.

2. Разм. Тое, чым запраўляюць страву; заправа, прыправа. Страва без запраўкі. □ Замест мучной запраўкі можна забяліць суп смятанай. «Работніца і сялянка».

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бешбарма́к

(цюрк. besbarmak)

страва з крышанага мяса, звычайна бараніны, з наварам мукі, круп у народаў Сярэд. Азіі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

жэле́

(фр. gelée)

салодкая студзяністая страва з фруктова-ягадных сокаў, малака і іншых прадуктаў з дабаўленнем жэлаціну.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

speciality [speʃiˈæləti] n. BrE

1. фі́рменны тава́р;

a speciality of the house фі́рменная стра́ва

2. галіна́ спецыя́льнасці;

Her speciality is Greek poetry. Яна спецыялізуецца па грэчаскай паэзіі.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)