superpower [ˈs(j)u:pəˌpaʊə] n. звышдзяржа́ва; сі́ла, яка́я не ма́е сабе́ ро́ўных;

a superpower summit са́міт звышдзяржа́ў

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

transported [trænˈspɔ:tɪd] adj. lit. (with) мо́цна ўсхвалява́ны;

transported with anger не ў сабе́ ад зло́сці

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

unmatched [ˌʌnˈmætʃt] adj. які́ не ма́е сабе́ ро́ўнага, непараўна́льны;

He remains unmatched. Яму няма роўных.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

гідра́ты

(ад гр. hydor = вада)

хімічныя злучэнні, якія змяшчаюць у сабе малекулы вады.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

эксплуата́тар

(фр. exploiteur)

той, хто эксплуатуе 1 іншых, прысвойвае сабе вынікі чужой працы.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

змясці́цца, змяшчу́ся, зме́сцішся, зме́сціцца; зак.

Знайсці сабе дастаткова месца; умясціцца ўсярэдзіне чаго-н.

Тут столькі людзей не змесціцца.

Рэчы змясціліся ў сакваяж.

|| незак. змяшча́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

іржа́вы і (пасля галосных) ржа́вы, -ая, -ае.

1. Пакрыты ржой, які змяшчае ў сабе вокіслы жалеза.

І. замок.

Іржавая вада.

2. Чырвона-буры, колеру ржы.

І. колер.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

ка́верзны, -ая, -ае (разм.).

1. Які робіць каверзы, схільны да іх.

К. чалавек.

2. Які заключае ў сабе каверзу; заблытаны, складаны.

Каверзнае пытанне.

|| наз. ка́верзнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

карбо́лавы, -ая, -ае.

Які змяшчае ў сабе карболавую кіслату.

К. раствор.

○

Карболавая кіслата — ядавітая вадкасць з характэрным пахам, якая скарыстоўваецца як антысептычны і дэзынфекцыйны сродак; раствор фенолу.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

павуча́льны, -ая, -ае.

Які ўтрымлівае ў сабе што-н. карыснае, які служыць урокам, абагачае ведамі, вопытам.

П. ўрок гісторыі.

Павучальныя вынікі.

Павучальная гутарка.

|| наз. павуча́льнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)