Víerzylinder

m -s, - аўтамабі́ль з чатырохцылі́ндравым мато́рам [рухавіко́м]

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

легкавы́:

легкавы́ аўтамабі́ль Persónenauto n -s, -s; Persónenkraftwagen m -s, - (скар Pkw)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

э́мка, ‑і, ДМ эмцы; Р мн. эмак; ж.

Разм. Легкавы аўтамабіль маркі «М» (эм). У ліпені 1944 года па вуліцах вёскі Іржышча прапыліла чорная бліскучая эмка. «Маладосць».

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Бела́з (Белору́сский автомоби́льный заво́д, автомоби́ль э́того заво́да) БелА́З, род. БелА́За м. (Белару́скі аўтамабі́льны заво́д, аўтамабі́ль гэ́тага заво́да).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

car [kɑ:] n.

1. (легкавы́) аўтамабі́ль; (аўта)машы́на

2. AmE ваго́н;

a dining car ваго́н-рэстара́н

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

карт

(англ. cart)

гоначны мікралітражны аўтамабіль з матацыклетным рухавіком і без кузава.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

го́нка, -і, ДМ -нцы, ж.

1. гл. гнаць.

2. звычайна мн. (го́нкі, -нак). Спаборніцтва ў хуткасці (на аўтамабілях, лыжах і пад.).

Аўтамабільныя гонкі.

Лыжная г.

○

Гонка ўзбраення — палітычнае супрацьстаянне некалькіх дзяржаў за перавагу ў галіне ўзбраення.

|| прым. го́начны, -ая, -ае (да 2 знач.).

Г. аўтамабіль.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

racer [ˈreɪsə] n.

1. го́ншчык

2. скакавы́ конь, скаку́н

3. го́начнае су́дна; го́начная я́хта

4. го́начны аўтамабі́ль

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Persónenkraftwagen

(скар. PKW) m -s, - легкавы́ аўтамабі́ль, легкаві́к

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

Kómbi

m -s, -s разм. аўтамабі́ль ты́пу «ко́мбі» [«універса́л»]

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)