няге́глы разм

1. únansehnlich; únschön;

2. (кволы, слабы) schwächlich; kränklich, gebréchlich

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

папра́сці, ‑праду, ‑прадзеш, ‑прадзе; ‑прадзём, ‑прадзяце; зак., што.

1. Спрасці ўсё, многае. [Жанкі:] — А што тая Сымоніха з ільном зробіць! Калі яна яго папрадзе? Чарнышэвіч.

2. чаго і без дап. Прасці некаторы час. Бабка Наста ўздыхнула. — Чаму ж, можна і папрасці. Колас. [Настасся:] — Ой, Андрэй! Хоць бы лёну добрага папрасці... У нас жа такі малы, такі кароценькі, а слабы-слабы... Чарнышэвіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

infirm [ɪnˈfɜ:m] adj.

1. няду́жы, сла́бы; кво́лы, ляда́шчы

2. няцвёрды;

infirm of purpose нерашу́чы

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

tardy [ˈtɑ:di] adj. fml

1. паво́льны, мару́дны

2. запо́знены, по́зні;

tardy progress слабы́ прагрэ́с

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

wonky [ˈwɒŋki] adj. infml

1. кво́лы, сла́бы (пра чалавека)

2. ненадзе́йны, хі́сткі (пра рэч)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

недаба́чваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.

Дрэнна бачыць, мець слабы зрок. [Чыгуначнік:] — Эх, якім токарам быў Баталевіч! А цяпер на пенсіі, бо недабачваць стаў. Васілёнак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

słabeusz

м. слабы чалавек; слабак; хіляк

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ułomny

1. пакалечаны; знявечаны;

2. слабы

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

анальцы́м

(ад гр. analkis = слабы)

мінерал класа сілікатаў, белага колеру са шкляным бляскам.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

хара́ктар, -у, мн. -ы, -аў, м.

1. Сукупнасць усіх устойлівых псіхічных уласцівасцей чалавека, яго асабістых рыс, якія праяўляюцца ў паводзінах і дзейнасці.

Слабы х.

Мяккі х.

2. Настойлівасць у дасягненні чаго-н.

Чалавек з характарам.

3. Уласцівасць, адметная рыса чаго-н.

Х. эпохі.

Дзелавы х.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)