sulphuric [sʌlˈfjʊərɪk] adj. chem. : sulphuric acid се́рная кіслата́

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

фо́ліевы, ‑ая, ‑ае.

У выразе: фоліевая кіслага гл. кіслата.

[Ад лац. folium — ліст.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

nitric [ˈnaɪtrɪk]adj. chem. азо́тны;

nitric acid азо́тная кіслата́

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

фо́ліевы: ~вая кіслата́ фо́лиевая кислота́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

рибонуклеи́новый / рибонуклеи́новая кислота́ рыбануклеі́навая кіслата́.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кумы́сны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да кумысу. Кумысная кіслата.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пальміці́навы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да пальміціну. Пальміцінавая кіслата.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

карбо́лка, ‑і, ДМ ‑лцы, ж.

Разм. Карболавая кіслата. Дэзінфіцыраваць карболкай.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

карбо́лавы, -ая, -ае.

Які змяшчае ў сабе карболавую кіслату.

К. раствор.

Карболавая кіслата — ядавітая вадкасць з характэрным пахам, якая скарыстоўваецца як антысептычны і дэзынфекцыйны сродак; раствор фенолу.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

цыя́навы, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які мае адносіны да вытворных цыяну. Цыянавая кіслата.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)