карбі́дка, ‑і, ДМ ‑дцы; Р мн. ‑дак; ж.

Разм. Карбідная лямпа. Зямлянку асвятляла яркае сіняватае святло карбідкі. Асіпенка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пракі́нуцца, ‑нецца; зак.

1. Зак. да пракідацца.

2. Абл. Прачнуцца. Калі.. [Севярын] пракінуўся — палыхала зара. Святло ахапіла палову неба. Караткевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

праніка́льны, ‑ая, ‑ае.

Які прапускае праз сябе што‑н. (ваду, святло і пад.). Пранікальныя пароды. Пранікальны для электрычнага току.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

*Відныня, выдныня́святло, наяўнасць дастатковага асвятлення’ (Клім.). Утворана ад прыметніка vidьnъ і абстрактнага суф. ‑ыня < ‑ynʼi; параўн. такое ж утварэнне драг. тыплыне́ ’цёпла, цёплае надвор’е’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

спалуча́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца; незак.

1. гл. спалучыцца.

2. Дастасоўвацца адно да другога, гарманіраваць.

У карціне ўдала спалучаюцца святло і цені.

3. Уступаць у сувязь, уваходзіць у спалучэнне.

Прыметнікі спалучаюцца з назоўнікамі.

4. Служыць працягам адно другога; злучацца.

Два пакоі спалучаюцца са спальняй.

|| наз. спалучэ́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

diffuse1 [dɪˈfju:s] adj.

1. рассе́яны (пра святло)

2. расплы́ўчаты, расплы́вісты (пра адказ, прамову і да т.п.)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

glow2 [gləʊ] v.

1. напа́львацца; выпраме́ньваць гарачыню́ або́ святло́; блішча́ць

2. (with) чырване́ць (пра твар, цела)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

starlight [ˈstɑ:laɪt] n. святло́ зо́рак;

He walked home by starlight. Ён ішоў дамоў, а над галавою – зоркі.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

пага́снуць usgehen* vi (s); erlöschen* vi (s) (высок);

святло́ пага́сла das Licht ging aus

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

струме́ніцца reseln vi, rnnen* vi (s) (пра вадкасць); strömen vi (s) (пра паветра, святло)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)