сеза́мавы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да сезаму ​1; кунжутавы. Сезамавае масла.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

калато́ўка, -і, ДМ -то́ўцы, мн. -і, -то́вак, ж.

Хатняя прылада ў выглядзе лапатачкі, палачкі з крыжавінай, кружком і пад. на ніжнім канцы, якой збіваюць масла або размешваюць што-н.

|| прым. калато́вачны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

маслабо́йня, ‑і; Р мн. ‑боень; ж.

Прадпрыемства па вырабу масла (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ла́даннік, ‑у, м.

Кустовая расліна сямейства ладаннікавых, якая змяшчае ў сабе эфірнае масла.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паго́ркнуць, ‑не; пр. пагорк, ‑ла; зак.

Згоркнуць, прагоркнуць — пра ўсё, многае. Масла пагоркла.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

э́кстра, нескл. прым.

Самы лепшы, найвышэйшы (пра сорт, якасць, гатунак тавару). Масла экстра.

[Ад лац. extra — звыш меры, занадта.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ялча́ць, ‑ае; незак.

Псуючыся, станавіцца ёлкім (пра тлушчы). У цёплым месцы масла ялчае.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сіву́шны Fúsel-;

сіву́шнае ма́сла Fúselöl n -(e)s

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

алеана́фт

(ад алеа- + нафта)

машыннае змазачнае масла.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

Алі́ва ’аліўкавае дрэва’ (БРС), ’масла з льнянога семя’ (Мат. Гродз., Сцяшк., Нас., Шат., Касп.), ст.-бел. олива драўлянае масла’ (1605) (Нас. гіст.), олива ’праванскае масла’ (кан. XVI ст.) (Булыка, Запазыч.) < італ. oliva, якое да лац. oliva, oleum. Наглядаецца семантычная кантамінацыя з алей (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)