Verbum

твань назоўнік | жаночы род

Дрыгва, багністае месца.

тваністы прыметнік

Багністы, гразкі, у якім лёгка загразнуць, увязнуць.

• Тваністая мясцовасць.

|| назоўнік: тваністасць.

твар назоўнік | мужчынскі род

1. Пярэдняя частка галавы чалавека.

   • Загарэлы т.
   • Прыгожы т.
   • Ведаць каго-н. у т. (па знешняму выгляду).

2. пераноснае значэнне: Індывідуальнае аблічча, выгляд, характэрныя рысы каго-, чаго-н.

   • Мяняецца т. гарадоў.
   • (Не) да твару (размоўнае) — 1) (не) ідзе каму што-н.; 2) (не) прыстойна каму-н. так, (не) адпавядае чыйму-н. становішчу.

|| памяншальная форма: тварык.

тварог назоўнік | мужчынскі род

Прадукт харчавання, які атрымліваецца з кіслага малака пры аддзяленні ад яго сыроваткі пасля адтоплівання.

• Заправіць т. смятанай.

|| прыметнік: тварожны.

• Т. сыр.

тварожнік назоўнік | мужчынскі род

Печаная аладка з тварагу; сырнік.

тварожысты прыметнік

Падобны з выгляду на тварог.

• Тварожыстая маса.

|| назоўнік: тварожыстасць.

тварожыцца дзеяслоў | незакончанае трыванне

Ператварацца ў тварог (пра малако).

|| назоўнік: тварожанне.

тварожыць дзеяслоў | незакончанае трыванне

Квасіць малако для атрымання тварагу.

|| назоўнік: тварожанне.

тварыцца дзеяслоў | незакончанае трыванне

Рабіцца, адбывацца.

• На вуліцы тварылася нешта незразумелае.

тварыць дзеяслоў | незакончанае трыванне

1. Ствараць у працэсе творчай дзейнасці.

2. Рабіць, здзяйсняць.

   • Т. дабро.
   • Т. гісторыю.